بررسی علوم عقلی در دوره اول خلافت عباسیان

علم در معنای عام خود که شامل همه ی دانش های بشری است ، قدمتی به اندازه ی قدیمی ترین تمدن انسان دارد. این دانشابتدایی در پاسخ به پرسشها و نیاز های ابتدایی بشر شکل گرفت. هرچه ذهن انسان پیچیده تر شد طبعا سوالات او نیز عمقبیشتری یافت و در نتیجه دانش وی نیز جنبه ها و شاخه های گوناگون به خود گرفت . با درخشش تمدنهایی چون بین النهرین ومصر ، و پس از آنها یونان و ایران و هند ، علوم اندک اندک به معنای امروزی خود نزدیکتر شدند و مشاهده و تجربه درهویتبخشی به آنها سهمی ویژه یافتند . علوم تجربی از زمان تولد ، همواره نقش مهمی در پیشرفت تمدن های بشری ایفا نموده اند . ازبرجسته ترین آنها تمدن اسلامی در دوره ی اول خلافت عباسی است که یکی از نقاط اوج تمدن اسلامی محسوب می شود. ایندوره از این حیث قابل توجه و بررسی است که نقش پلی میان این تمدن با تمدنهای قبل از آن را ایفا می کند. پژوهش هایبسیاری پیرامون شناخت و بررسی جایگاه علوم بویژه علوم تجربی یا عقلی در تمدن اسلامی صورت گرفته اما پژوهش حاضر باتمرکز بر یک بازه ی زمانی محدود کوششی است در شفاف تر ساختن این جایگاه .روش تحقیق تحلیلی- توصیفی و با تکیه به منابع کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

تمدن اسلامی ، علوم ، خلافت عباسی ، نجوم ، طب ، فلسفه