مهدویت از منظر حنابله

نیاز به حرکت، متعالی ترین نیاز انسان است و همین نیاز از او موجودی ساخته است آرمان خواه، گریزان از آنچه هست و جویا و مشتاق آنجه می باید و می تواند باشد. اندیشه ظهور منجی- که در معنایی عام در بسیاری از ادیان مطرح است- و تفکر مهدویت خبر از اراده الهی می دهد برای تحقق آرمان های متعالی و مدینه فاضله و شهر خدای همین انسان مشتاق، حضرت رسول (ص) در روزگار رسالت خویش بارها بشارت به ظهور منجی موعود دادند و آن را استمرار خط امامت و ولایت معرفی کردند. این بشارت اما چون برخی دیگر از خطوط اسلام در گذر زمان متاثر از انگیزه ها و مسائل سیاسی و اجتماعی و اعتقادی دستخوش تغییراتی شد و بدفهمی ها و کچ فهمی ها و حتی تحریفاتی معتمدانه بر دامن آن نشست. در این پژوهش به بررسی اندیشه مهدویت از نگاه حنابله- که در عین داشتن دیدگاه های خاص فقهی باورهای کلامی ویژه ای نیز دارند- پرداخته و نشان داده شده که متکی بر اغراض های مختلف سیاسی، اجتماعی و اعتقادی در گذر تاریخ تلاش شده این تفکر غنی اسلامی به تحریفاتی هدفمند آلوده گردد و اصالت آن از میان برود و به عنوان استمرار خط ولایت و امامت شمرده نشود.

کلیدواژه ها:

مهدویت ، احمدبن حنبل ، حنابله ، سلفیان ، وهابیت