اثرات پرتوتابی گاما بر میزان تجزیه موادلیگنوسلولزی و تخمیر پذیری بقایای کشاورزی به روش آزمایشگاهی (Gas Production)

دراین پژوهش تاثیر استفاده از پرتوتابی با اشعه گاما برتخمیر و میزان گاز تولیدی ازمنابع فرعی کشاورزی در شرایط آزمایشگاهی In vitro بررسی شد بدین منظور هر منبع خوراکی شامل کاه گندم و پوست پسته با دزهای پرتوتابی صفر شاهد 50 و 100 و 200 کیلوگری به سرنگهای شیشه ای حاوی مایع شکمبه بزاق مصنوعی و بافر اضافه شد درزمانهای 2و4و8و12 و 24 و 36 و 48 و 72 و 96 و 120 ساعت پس از قرار دادن سرنگها درحمام آب گرم موقعیت پیستون و میزان گاز تولیدی بصورت تجمعی ثبت گردید نتایج این آزمایش نشان داد که میزان کل گاز تجمعی در کاه گندم با دز 200 کیلوگری بطور معنی داری نسبت به تیمار شاهد افزایش داشت p<0/05 درتیمارهای مربوط به پوست پسته هیچ گونه اختلاف معنی داری درگازهای تولیدی وجود نداشت همچنین درمحصولات فرعی درمورد آزمایش تیمارهای پرتوتابی شده با دز 200 کیلوگری بیشترین مقدار تولید گاز از بخش قابل تخمیر b و ثابت نرخ تولید گاز c را تولید کردند بصورتی که با افزایش دز پرتوتابی مقادیرت ولید گاز از بخش قابل تخمیر روند افزایشی داشت بنابراین نتایج این پژوهش نشان داد با افزایش دز پرتوتابی گاما در خوراکهای حاوی ترکیبات لیگنوسلولزی برخی پارامترهای تخمیری شکمبه نظیر میزان گاز تجمعی گاز تولیدی از بخش قابل تخمیر و نرخ ثابت تولید گاز بهبود می یابد.