بررسی استفاده از ژلاتین ماهیان سردآبی برای تولید پوشش های زیست تخریب پذیر

اغلب پوششهایی که برای حفظ موادغذایی استفاده میشوند ازموادپلاستیکی سنتزی ساخته شدهاند با این حال به دلایل زیستی اخیرا توجه به پوششهای با قابلیت زیست تخریب پذیری معطوف گردیده است ژلاتین بصورت گسترده برای توانایی تهیه پوشش و تناسب بعنوان یک پوشش خارجی برای محافظت غذا دربرابر خشکی نورواکسیژن موردمطالعه قرارگرفته است ژلاتین منابع جایگزین گونه های پستانداران خصوصا ژلاتین ماهیان دریایی درحال کسب اعتبار هستند ویژگیهای مکانیکی و محافظتی این پوشش ها به میزان زیادی وابسته به ویژگیهای شیمیایی و فیزیکی ژلاتین خصوصا ترکیب اسید آمینه که سبته به گونه به میزان زیادی تفاوت دارد و توزیع وزن مولکولی که اساسا به فراوری بستگی دارد می باشد فرمولاسیونهای متفاوت پوششی میتوانند برای بسط ویژگیهای شیمیایی و فیزیکی و اضافه نمودن کاربردهای جدید تبیین گردند این مقاله به بررسی جدیدترین منابع علمی مربوط به فیلم ها براساس ژلاتین حاصل ازگونه های ماهی پرداخته و راه کارهای گوناگونی را برای ارتقای ویژگیهای فیزیکی چنین پوششی را با ترکیب ژلاتین ماهی با دیگرپلیمرهای زیستی همانند پروتئین ایزوله سویا روغن و اسیدهای چرب و پلی ساکاریدهای خاص درنظر میگیرد ضمن اینکه درارتباط با استفاده ازنرم کننده ها و موادفعال سطحی مختلف نیز بحث میگردد.

کلیدواژه ها:

ژلاتین ماهی سردآبی ، فیلم خوراکی ، زیست تخریب پذیر