کاربرد پوشش های خوراکی در بسته بندی فرآورده های گوشتی

بسته بندی های خوارکی محصولات تازه ای نیستند پوشش های خوراکی مواد غذایی را از هجوم باکتری محافظت می کنند پوشش های خوراکی معمولا از جنس لیپید، پلی ساکارید و پروتئین است. این پوشش ها خصوصیات یک مواد غذایی را به خود می گیرند که به صورت دو لایه یا بر مبنای امولسیون هستند. پوشش خوارکی که از شیر و فراورده های لبنی گرفته می شود شامل کازئین و ویتامین C می باشد که به طور مثال باعث تازه ماندن سیب پوست کنده تا چند روز می شود. پوشش هایی از جنس استالدئید منوگلیسرید برای نگهداری گوشت تازه استفاده می شود پوشش های سلولزی بیشتر برای محصولات سرخ کرده استفاده می شود و باعث کاهش جذب روغن در طول پخت می شود. از آلژین ها و کارگینان ها و جلبک های دریایی برای بسته بندی مرغ و ماهی استفاده می شود برای جلوگیری از کاهش رطوبت شیرینی و نان پوشش های از جنس پروئین ذرت استفاده می شود. امروزه از پلی ساکاریدهایی مانند پالولان و کیتینی مانند کیتوسان استفاده می شود. از نشاسته کیسه های خوراکی تولید می شود که برای نگهداری کیسه ها خصوصا سوپ خشک استفاده می شود. انتخاب فیلم ها و پوشش ها برای بسته بندی گوشت به واسطه نفوذ پذیری آنها به رطوبت و گاز تعیین می شود. اغلب فیلم ها و پوشش های به کار رفته به منظور اجتناب از افت وزن گوشت ، سدهایی در برابر رطوبت هستند. برای برش های گوشت تازه که رنگ قرمز روشن در آن ها مطلوب است بسته هایی با سرعت انتقال بالا به اکسیژن به کار می روند.بر این اساس فیلم و پوشش های خوراکی مزایای زیادی برای گوشت های تاز یا فرآوری شده دارند.در این مقاله سعی بر این شده است ابتدا به انواع پوشش های خوراکی ، سپس به پوشش های خوراکی که در بسته بندی فرآورده های گوشتی قابل استفاده و باعث کیفیت محصولات گوشتی می شود پرداخته شود .

کلیدواژه ها:

پوشش خوراکی ، بسته بندی ، مواد غذایی ، ماندگاری ، فرآورده های گوشتی