InSAR و نقش آن در مطالعه بلایای طبیعی

سنجش از دور توسط سنجنده های رادار شبیه سنجش از دور اپتیکی است که جهت تولید تصویر از عوارض زمینیاستفاده می شود، تصویر رادار در اصل ثبت فعل و انفعال بین انرژی الکترو مغناطیسی ارسالی و عارضه زمینی است. درسنجش از دور راداری همانند سیستم های اپتیکی سنجنده بر روی یک سکوی هوایی و یا فضایی قرار می گیرد که بههنگام حرکت سکو، سنجنده امواج را به طرف زمین ارسال می کند، بخشی از طول موج ارسالی پس از برخورد با سطحزمین دوباره به سمت سنجنده برمی گردد که تصویر رادار از پردازش همین امواج برگشتی بدست می آید. یک تصویررادار، نمایشی خواهد بود که میزان درجه خاکستری در آن متناسب با میزان امواج برگشتی بسمت سنجنده خواهدبود. از اوایل دهه 1990 تداخل سنجی رادار دهانه ترکیبی یا همان InSAR به عنوان ابزاری کارامد در مطالعه کلیهپدیده هایی که سبب تغییر سطح زمین می شوند مطرح شده و مورد استفاده قرار گرفته است. اساس کار این روشاستفاده از اطلاعات فاز رادار بازتابی از زمین است به نحویکه تغییرات ایجاد شده در سطح زمین سبب اختلاف فاز دردو تصویر رادار از دو زیان مختلف از منطقه ای مشابه می شوند که با بررسی این اختلاف فاز و مدلسازی آن،تغییرات سطح زمین قابل کمی سازی می باشند. در این مقاله ضمن معرفی اصول اولیه رادار، کاربردهای این فناوریدر مباحث مختلف علوم زمین از جمله مطالعه زمین لرزه، آتشفشان، زمین لغزش، فرونشست و غیره خاطرنشان شدهاست. ماهواره های موجود و در حال ساخت که اطلاعات لازم را عرضه می کنند معرفی شده اند. با توجوه به نقشاین فناوری در مطالعه بلایای طبیعی و دیگر پدیده های سطح زمین، برنایه ریزی برای کسب دانش لازم و بررسیامکان ساخت ماهواره ای ملی با قابلیت های لازم پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

اینترفرومتری ، InSAR ، تداخل سنجی ، رادار ، بلایای طبیعی