مکان یابی جهت احداث و تبدیل به احسن فضا های آموزشی با استفاده از الگوریتم هوشمند گروه ذرات منطقه مطالعاتی : منطقه 12 شهر تهران

امروزه استفاده گسترده از فناوری اطلاعات، سازمانها را قادر می سازد تا برای افزایش آگاهی نسبت به نیازها و احتیاجات خود و درک بهتر آنها، از دانش فنی همراه با مهارتها و تخصص لازم بهرهمند شوند. مدیریت فضا های آموزشی بعنوان یک نیاز اجتناب ناپذیر از اهمیت بسزایی برخوردار است و باعث کاهش چشمگیری در هزینه های مالی خواهد داشت. الگوریتم بهینه سازی گروه ذرات (PSO) به طور قابل ملاحضه ای در بین سایر روش های بهینه سازی مورد استقبال قرار گرفته است. این الگوریتم یکی از روش های ابتکاری نوین است و از رفتار اجتماعی موجودات زنده الگو برداری شده است .در تحقیق پیش رو، یک روش چهار مرحله ای برای مدیریت فضا های آموزشی ارایه شده است. در گام اول، مکان های جغرافیایی فضا ها آموزشی از طریق بانک اطلاعات وزارت آموزش و پرورش کشور استخراج می گردند. گام دوم ، حوزه نفوذ فضا های آموزشی با شعاع اقلیدسی تعیین می گردد. گام سوم، با توجه به دو معیار متفاوت( ظرفیت فضا ها وهمچنین فاصله طی شده توسط دانش آموزان ) توزیع بهینه ای از دانش آموزان نسبت به فضا ها ی آموزشی با الگوریتم گروه ذرات صورت می گیرد به نحوی که فضا ها با افزونگی و یا کمبود دانش آموز مواجه نباشند و از طرفی هیچ دانش آموزی هم مجبور به طی کردن مسافت بیشتری نسبت به فاصله های تعیین شده نگردد. گام چهارم، برای مناطقی که با کمبود فضای اموزشی مواجه هستند وانباشت جمعیت دانش آموزی در فضا ها وجود دارد بهترین پیشنهاد برای ایجاد فضای جدید (با استفاده از زمین های تحت تملک آموزش پرورش و یا خرید زمین های جدید) ارایه میگردد. غالبا، برای مناطق قدیمی شهر های بزرگ، فضاهای آموزشی در مناطق با ارزش و در عین حال نا مناسب از دید معیار های آموزشی قرار دارند لذا می تواند با فروش(تبدیل به احسن) آنها و مکان یابی زمین های جدیدمشکل کمبود فضا ها را بر طرف کرد. در این تحقیق تمرکز بر گام چهارم در فرایند چهار گانه توزیع مکانی است و سعی می شود با ارزیابی که صورت می گیرد بهترین مکان برای احداث فضا های آموزشی پیشنهاد گردد.

کلیدواژه ها:

فضای آموزشی ، بهینه سازی چند گانه ، مدیریت فضا ها ، الگوریتم گروه ذرات (PSO) ، تبدیل به احسن