مطالعه الگوهای آماری سیستم های شکستگی منطقه تکنار، ایران مرکزی بر روی نقشه رسم شده از روش های دورسنجی

نقشه شکستگی های ساختاری منطقه تکنار با توجه به ویژگی های مورفولوژیک و ساختاری مناسب، به کمک تکنیک های دورسنجی و پردازش داده های ماهوار های ترسیم شد. به 2 روش از 6 تکنیک به کار رفته در ترسیم نقشه فوق، در اینجا پرداخته م یشود. در این مقاله ابتدا شکستگی ها از نظر روند به 6 دسته تفکیک شدند. سپس دیاگرام های گل سرخی شکستگی ها در 5 ناحیه کوچک از منطقه برای بررسی نحوه توزیع دستجات مختلف گسلی رسم شد. بیشترین تعداد و تنوع گسلی در مرکز و جنوب مرکزی منطقه قرار داشت. از مقایسه مقادیر طول (L) شکستگی ها، تمامی آنها در 3 کلاس جداگانه از نظر طولی طبقه بندی شدند. نیز مشخص شد که تعداد گسلهای هر دسته ششگانه با افزایش طول آنها به صورت نمایی کاهش می یابد. در بررسی پارامتر فاصله S نیز نتایج مشابهی گرفته شد و معلوم گردید که تعداد گس لها با افزایش فاصله به طور نمایی کاهش مییابد. سپس نقش ههای منحنی میزان برای 2 پارامتر تراکم (I) و تجمع (P) ترسیم گردید و مشخص شد که هردو فاکتور یاد شده در بخش های مرکزی و جنوبی منطقه به بیشترین مقادیر خود م یرسند. نتایج فوق نشان از معتبر بودن تشخیص گسل ها براساس تکنی کهای دورسنجی دارند. تمرکز تعداد ،تنوع، تراکم و تجمع گسل ها در مرکز و جنوب منطقه نیز بیانگر فعالیت و تاثیر بیشتر گسل درونه نسبت به گسل تکنار در تغییر شکل ساختاری منطقه میباشد

کلیدواژه ها:

سنجش از دور ، دسته بندی گسل ، طول (گسل) ، فاصله (گسل) ، تراکم ، تجمع