ضرورت اهمیت بهینه سازی مصرف آب کشاروزی و تغییر مدیریت تقسیم و توزیع آب از دولتی به خصوصی

سال انتشار: 1383
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,568

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GOHARAN01_009

تاریخ نمایه سازی: 23 اردیبهشت 1385

چکیده مقاله:

یکی از تنگناهای اساسی که دنیا علی الخصوص مناطق خشک و نیمه خشک با آن مواجه هستند کافی نبودن آب برای مصارف گوناگون اعم از شرب، صنعت، کشاورزی و محیطهای طبیعی است. بنابراین پیام اصلی این است «آب یکی از کمیاب ترین و ارزشمندترین منابع کره زمین است» و جعلنا من الماء کل شیء حی فراموش کردن این حقیقت و استفاده نادرست و بدون برنامه ازمنابع آب یکی از مهمترین عوامل بازدارنده توسعه پایدار است و این مسئله با افزایش جمعیت حادتر می شود. نظر به موقعیت جغرافیایی کشور ما در کره زمین که از نظر شرایط آب وهوایی در زمره مناطق خشک و نیمه خشک جهان قرار دارد متوسط میزان بارندگی سالانه آن به مراتب از متوسط بارندگی کره زمین کمتر بوده و توزیع زمانی و مکانی همین بارشهای کم نیز متناسب با زمان و مکان مورد نیاز نمی باشد. میزان متوسط بارندگی کشور با توجه به سطوح باران گیر (بارش) کوهستانها در دشتها حدود 413 میلیارد متر مکعب برآورد می شود. از این میزان نزولات حدود 296 میلیارد متر مکعب به صورت تبخیر و تعرق در سطح زمین از دست می رود. و مانده سالیانه آن حدود 113 میلیارد متر مکعب در سال می شود که حدود 25 میلیارد متر مکعب در سال موجب تغذیه طبیعی سفره های زیر زمینی شده و حدود 92 میلیارد متر مکعب در سال بصورت جریانهای سطحی در می آید. با اضافه شدن حجم آب ورودی از مرزها به میزان حدود 13 میلیارد متر مکعب در سال جمع کل جریانهای سطحی سالیانه به حدود 105 میلیارد متر مکعب بالغ می گردد. باین ترتیب حجم منابع آب تجدید شونده کشور به حدود 130 میلیارد متر مکعب در سال می رسد. با در نظر گرفتن میزان جمعیت کشور معادل حدود 65 میلیون نفر، سرانه منابع آب تجدید شونده در کشور حدود 2000 متر مکعب درسال برآورد شده است.

نویسندگان

کریم سیارایرانی

کارشناس دفتر توسعه منابع آب کشاورزی و بهینه سازی مصرف، معاونت آب و خاک