بازنگری مکانیابی فرهنگسرا در پایداری فرهنگی جوان (نمونه موردی شهر شیراز)

شهرنشینی یکی از پدیده های قرون اخیر جوامع بشری است فرآیند شدن فرآیندی دو لبه و تناقض آمیز است ، این فرآین اثار سازنده و مخرب در شهرها ایجاد می کند از یک سوامکان تجمع افراد، کالاها خدمات و فرصتها را فراهم می سازد و در عین حال موجب گسستگی و تضعیف مکانها سنتها و شبکه های موجود می شو. شهرنشینی در ایران در دهه های گذشته با رشد قابل توجهی همراه بوده، اما به دور از مشکلات و پیامدهای منفی نیز نبوده است بخشی از این مشکلات حاصل عدم توجه کافی به بعد فرهنگی زندگی شهری است. این پژوهش به دنبال این است که به سوالات پاسخ دهد، که مکان بهینه و پیشنهادی برای احداث فرهنگسرا در سطح شهر کدام است؟ و همچنین آیا مکانیابی فرهنگسرا براساس نیازهای اجتماعی شهروندان شهر شیراز انجام گرفته است؟