طراحی دانشکده هنر و معماری با رویکرد معماری اقلیمی گرم و خشک (نمونه مورد شهردهدشت)

معماری گذشته و خصوصاً مسکن ایران در استفاده از انرژیهای پایدار، بی زیان و بهره گیری اکولوژیک از انواع انرژیهایتجدید شونده دارای تاریخچه های گرانقدر و با ارزش میباشد. فضاهای معماری کویری ایران با استفاده از عناصر، مصالح،ویژگی های خود و علم سازندگانشان به کارکرد زیست محیطی عوامل اقلیمی موجود، استعداد خاصی در متعادل سازی حرارتیداشتهاند. اصول بیزمان معماری مسکن کویر ایران بدون کاهش منابع طبیعی و با کمترین دخالت در محیط اطراف درهماهنگی کامل با «پایداری محیطی»(یکی از سه اصل توسعه پایدار) بودند و نگاه ویژه این اصول به سیستم غیرفعالخورشیدی باعث میشد که این معماری در راستای آسایش حرارتی و با استفاده بهینه از منابع و انرژیهای پاک به همسازیمناسبی با محیط طبیعی دست یابد .این نوشتار با بررسی موردی دانشکده هنر و معماری با رویکرد معماری اقلیمی گرم وخشک دهدشت می پردازد. .این پژوهش در تبیین چهارچوب تحقیق با روش توصیفی و گزارش موردی ( case repot )بابررسی جهات متغیر فصلی تابش، دیاگرام خورشیدی، نمودارهای اقلیمی و ... از یک طرف و ارزیابی رفتار چهار وجه این خانه باحیاط میانی و خصوصیات موجود در آنها مانند رنگ جدارهها، فرم و ابعاد بازشوها، مکان قرارگیری، سایهبان، تابش بند و...شیوه های بهره برداری و مهار انرژی تابشی خورشید را متناسب با نیازهای بیولوژیکی انسان، آسایش حرارتی و محدودهآسایش او به نمایش میگذارد

کلیدواژه ها:

طراحی ، دانشکده هنر و معماری ، معماری اقلیمی ، گرم و خشک ، دهدشت