تحلیل و ارزیابی عملکرد برنامه های عمران در ابعاد شهری و منطقه ای در ایران

برنامه های توسعه ابزاری برای ایجاد بهبود برنامه یزی شده در وضعیت زندگی اقتصادی و اجتماعی جوامع هستند و قصد دارند رفاه مادی و معنوی جوامع را ارتقاء بخشند این امر در راستای توازن منطقه ای و نیز بهبود زندگی مناطق روستایی و شهری ایجادگردیده است پژوهش حاضر نیز بر اساس روشی تحلیلی توصیفی و بهره گیری از منابع موجود در زمینه موضوع به تحلیل و ارزیابی عملکرد برنامه های عمران در ابعاد شهری و منطقه ای در ایران پرداخته است که نتایج بیانگر آن است که برنامه ها به طور عمده بر اساس ضرورت های سیاسی و اجتماعی و به شکل مقطعی و به اجرا گذاشته شده است به عبارت دیگر عدم جامعیت اهداف سیاست ها و برنامه های اجرایی بهسازی و عمران شهری و عدم پایداری و انسجام مقطعی و سیستماتیک از نارسایی های برنامه ها بوده با تغییر هر مسئول و مدیریتی برنامه ها دچار رکود و یا تغییرات اساس شده است در سطح منطقه ای میز نتواسته است تعادل فضایی و منطقه ای را بهبود بخشد هرچند که در متن برنامه ها به خصوص در برنامه ها سوم چهارم و پنجم بعد از انقلاب به توازن و تعادل منطقه ای بسیار تاکید شده است ولی نقصان ها ذکر شده مانع تحقق آن شده است

کلیدواژه ها:

عملکرد ، برنامه های عمرانی ، ابعاد شهری ، ابعاد منطقه ای