ارزیابی و رتبه بندی مناطق روستایی شهرستان های استان آذربایجان شرقی از لحاظ شاخص های توسعه با استفاده از مدل TOPSIS

توسعه نیافتگی و ابعاد مختلف آن از نشانه های مشخص تفاوتهای منطقه ای و عدم تعادلهای ناحیه ای است این تفاوت ها و نابرابریها همواره زمینه های دست یابی به توسعه متعادل را با تهدیدات جدی مواجه می کند از اینرو برای از بین بردن عدم تعادلهای منطقه ای و فراهم کردن مبنای علمی و منطقی ارزیابی جاعی از وضعیت موجود توسعه با در نظر گرفتن شاخص های مختلف امر بسیار ضروری است چرا که با در دست داشتن این ارزیابی ها می توان به تهیه و تنظیم سیاستگذاریها و برنامه ریزی های لازم جهت فائق آمدن به مشکلات و مسائل مناطق محروم اقدام کرد بنابراین مقاله حاضر نیز از این منظر به ارزیابی و رتبه بندی سطح توسعه یافتگی و نیز مطابق یافته ها به اولویت های سیاستگذاری در مناطق روستایی شهرستان های استان آذربایجان شرقی پرداخته است روش تحقیق پیش رو بر پایه رویکرد توصیفی و تحلیلی بوده که پس از مطالعه و بررسی منابع موثق مربوط به سال 1390 تعداد 30 شاخص مهم توسعه را مورد سنجش قرار می دهد طبق این مبنا جهت مشخص نمودن میزان سطح توسعه یافتگی شهرستان ها از تکنیک TOPSIS و با استفاده از نرم افزار spss مورد پردازش قرار گرفت نتایج و یافته های پژوهش نشان می دهد که در کلیه ی شاخص ها مناطق روستایی شهرستان تبریز جزء توسعه یافته ترین و چاراویماق نیز جزء محروم ترین آنها می باشد همچنین در بخش بهداشت و درمان اکثر شهرستات ها در حد بسیار محروم و در بخش مقاطع آموزشی در سطح توسعه یافته تر مشخص شدند و نهایتا در امر ارزیابی سیمای کلی توسعه یافتگی مناطق روستایی شهرستانهای چاراویماق و جلفا در گروه بسیار محروم ها قرار گرفتند در نتیجه برای دست یافتن به توسعه پایدار روستایی و به تبع آن ایجاد وحدت و یکپارچگی در بخش شهرستانهای استان ارتقای سطح شاخص های زیر بنایی و روبنایی بهاشت و درمان و مسکن جهت کاستن این توسعه نیافتگی ها به عنوان امری ضروری و حیاتی بخش شناخته شد

کلیدواژه ها:

سیاستگذاری ، رتبه بندی ، شاخص های توسعه ، سطح توسعه یافتگی ، TOPSIS