سرای مهرازی ، تعامل بین مردم ومعمار با تاکید بر ارتقای پایداری اجتماعی

در جوامعی که مردم و معمار همدیگر را بفهمند وشناخت متقابلی از یکدیگر داشته باشند معماری رو به تعالی می رود. در این موردالزم است که مردم و معماران این مسیله را درک کنند و در جهت رسیدن به آن گام بردارند. معماری ایران در سال های اخیر در اثر عدم شناخت معماران و طراحان از مردم و نیازهای آنان و همچنین عدم شناخت درست و کافی مردم از معماری و مقوله معماریکم و بیش شاهد بروز مشکالت عدیده ای بوده است که این مشکالت کماکان نیز ادامه دارند.لذا ضروری می نماید تا مکانی طراحی شود تا در زیر سایه آن مردم ومعمار شناخت بیشتر و عمیق تری نسبت به هم پبدا کنندو باعث شود معماری در مسیر صحیح خود قدم بردارد.در این مقاله کوشیده شده است که طرح سوالات وتلاش در یافتن پاسخ های مناسب به بهبود محیط کالبدی - اجتماعی جامعه و معماری کمک کرد. درنتیجه گیری توجه به نیازهای روحی و جسمی مردم و بالابردن آگاهی های محیطی آنان، همچنین وارد کردن مفاهیم و روانشناسی محیط در معماری به پایداری اجتماعی در طراحی مجموعه سرای مهرازی و تعاملات بین مردم و معماران در فرآیند طراحی آمده است.

کلیدواژه ها:

مردم ومعمار ، تعامل ، روانشناسی محیط ، سرای مهرازی ، پایداری اجتماعی