ساماندهی الگوهای فراغت و گردشگری در پیاده راه های شهری نمونه موردی: پیاده راه میدان امام حسین (ع)

میادین ومراکز شهری به عنوان یکی از مکان های تجمع مهم بشر از جمله اصلی ترین مقاصدگردشگری و فراغت به ویژه گردشگری شهری و فرهنگی به شمار می آید .از دهه ی 1960 میلادی مورد توجه گردشگران و شهروندان قرار گرفته است و قابل اهمیت است بدین ترتیب روش تحقیق در مقاله حاضر، به صورت توصیفی تحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی است. روند تحقیق با مراجعه به منابع معتبر کتابخانه ای و اسنادی و مطالعات میدانی گردآوری آغاز شده است. درتحقیق حاضر، با طراحی پرسشنامه براساس خصوصیات پرسش شوندگان و (ساماندهی میدان امام حسین با الگوی فراغت و گردشگری) به عنوان متغییر وابسته و شاخص های کاربری و فعالیت، آسایش و.. به عنوان (متغییر مستقل) تدوین شده است . جامعه آماری 0.27، 276 هزارنفر که شامل شهروندان و ساکنان منطقه 13 تهران، متخصصان برنامه ریزی شهری و منطقه ای و کارشناسان حوزه شهرداری جامعه آماری کارکنان شهرداری و اعضای شورای شهر می باشد و سعی شده عمدتا از نظرات شهردار، اعضای شورای شهر، معاون اداری و مالی، رئیس اداره شهرسازی استفاده شود که بعد از محاسبه ی فرمول کوکران 383 نفر بدست آمد و نمونه آماری به صورت تصادفی 100 نفر مورد پرسش قرار گرفت. بعد از امتیاز بدهی براساس اهمیت هر شاخص با بهره گیری از نرم افزار SPSS جهت روش تحلیل عاملی (تبدیل شاخص ها به عامل ها) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تفصیلی نشان می دهد عامل های (قابلیت پیاده مداری، اجتماع گردشگر پذیر، اجتماع سرزنده و پویا ) در ساماندهی میدان امام حسین با هدف تعیین شده موثر می باشد و بدین ترتیب راهکارها و پیشنهادهایی ارائه شده است

کلیدواژه ها:

فراغت ، پیاده راه ، گردشگری ، میدان امام حسین (ع)