شبیه سازی و بررسی عملکرد راندمان تزریق گاز (CO(2 در یکی از میادین نفتی جنوب کشور

مزایای زیست محیطی تزریق و ذخیره سازی دی اکسید کربن و ازدیاد برداشت مخازن نفتی دلایلی بر توجه روزافزون به تزریق دی اکسیدکربن به مخازن نفتی می باشد. با این وجود پیش از اجرای میدانی یک فرایند ازدیاد برداشت بایستی عملکرد روش بر اساس تجربیاتمیادین مشابه، داده های آزمایشگاهی و نتایج شبیه سازی سنجیده شود. در این پروژه به شبیه سازی تزریق دی اکسید کربن به یکی ازمخازن نفتی جنوب ایران پرداخته شده است. بدلیل کمتر بودن فشار کنونی مخزن از حداقل فشار امتزاجی تزریق گاز در شرایط مخزنغیرامتزاجی خواهد بود. ابتدا مدل مخزن ساخته شده و یک سکتور از مخزن جهت بررسی سناریوهای مختلف تولیدی انتخاب می شود.سناریوهای تولید طبیعی، سیلابزنی با آب و تزریق دی اکسید کربن در دو فشار تزریق مختلف ارزیابی می شوند. مکان های مختلف چاهتزریق و همچنین عمق تکمیل چاه نیز مورد بررسی می گیرند. بر اساس نتایج شبیه سازی، تزریق آب اگرچه ضریب بازیافت را نسبت بهتخلیه طبیعی مخزن حدود 20 % افزایش می دهد اما بعلت برش آب تولیدی زیاد از نظر عملیاتی مشکل آفرین است. تزریق گاز دی اکسیدکربن درصورتیکه چاه تزریقی در اعماق کمتر مخزن تکمیل شده باشد و فشار تزریق چاه بالا باشد منجر به جابجایی موثر نفت و ضریببازیافت قابل توجهی خواهد شد. همچنین فاصله چاه تزریقی از چاه های تولیدی تاثیر چشمگیری بر عملکرد تزریق دی اکسید کربن داشتهبطوریکه مشاهده شد فواصل بسیار دور یا نزدیک چاه تزریقی بازدهی مناسبی ایجاد نخواهند نمود. وجود منابع کافی و ارزان دی اکسیدکربن، نسبت گاز به نفت تولیدی بالا و محدودیت امکانات جداسازی گاز از نفت از جمله مواردی است که باید پیش از پیاده سازی عملیاتیمورد ارزیابی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تزریق دی اکسید کربن ، امتزاج پذیری ، شبیه سازی لوله قلمی ، سکتور مخزن ، شبیه سازی ترکیبی