نگاهی به ماندگاری جمعیت روستایی در مناطق مرزی ایران

این تحقیق به دنبال این است که اولا، وضعیت مهاجرت های روستا-شهری و همچنین مهاجرت های مناطق مرزی روستایی در ایران چگونه است، دوما، عوامل مهاجرت های روستایی در ایران چیست و در نهایت، راهکارهای سیاستی برای ماندگاری جمعیت در مناطق مرزی روستایی ایران چه چیزهایی هستند. روش این مطالعه، روش اسنادی و بر پایه تحلیل ثانویه داده های حاصل از سرشماری های عمومی نفوس و مسکن، آمارگیری های نمونه ای و سایر یافته های مرتبط با موضوع مورد مطالعه است. یافته ها نشان می دهند که مناطق مرزی روستایی کشور بخصوص در مرزهای زمینی دچار از دست دادن جمعیت هستند این شرایط بویژه در مناطق روستایی جنوب شرقی و همچنین غرب و شمال غرب کشور بیشتر نمود دارد. بخشی از این شرایط به دلیل نابرابری های منطقه ای و عدم توسعه یافتگی این مناطق است. در خصوص علل ترک و ماندگاری در روستاها نیز، جاذبه ها و دافعه ها نقش مهمی در مهاجرت یا ماندگاری روستاییان دارند. بطوریکه جاذبه های شهری به همراه دافعه های روستایی نقش ترغیب کننده برای مهاجرت های روستاییان ایجاد می کنند. دلیل ماندگاری نیز دلبستگی به خانواده و فامیل و علاقه به زادگاه، داشتن شغل و درآمد مناسب در روستا، وجود طبیعت زیبا وآب و هوای پاک در روستا و غیره بوده است. از دیدگاه سیاست گذارانه نیز شناخت دافعه های روستایی و جاذبه های شهری و همچنین عوامل موثر بر ماندگاری در روستا، نقش مهمی در ترسیم سیاست های درست در خصوص مهاجرت های روستایی دارد.

کلیدواژه ها:

مهاجرت ، ماندگاری ، مهاجرت روستا- شهری ، مناطق مرزی روستایی