واکاوی سیاست گذاری آموزش و پرورش در توسعه مدارس استعدادهای درخشان و نمونه دولتی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 709

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GPPCONFERENCE02_035

تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1398

چکیده مقاله:

به این نکته واقفیم که سیاست گذاری ها در آموزش و پرورش همواره با چالش روبه رو بوده است به طوری که همواره سیستم متمرکز، بر سازمان آموزش و پرورش سایه افکنده و همواره مدیران را در هر رده ای ، غیرقابل انعطاف کرده و ذهنیت فلسفی را از مدیران و کارکنان سلب کرده است. یکی از سیاست های چالش برانگیز در آموزش و پرورش که گاها برخی از منتقدان آن را به نقد می کشند و برخی دیگه آن را موجب پیشرفت کشور می دانند سیاستی است که دولت در توسعه مدارس خاص ازجمله سمپاد (تیزهوشان) و نمونه دولتی دارد. گروهی معتقدند وجود مدارس خاص باعث بی عدالتی شده و دانش آموزان نسبتا باهوش از بقیه دانش آموزان متوسط و ضعیف جدا می شوند و می تواند ازنظر پیشرفت، آن دسته از دانش آموزانی که در مدارس عادی هستند دچار بحران شوند. از طرفی برخی دیگر معتقدند که باید دانش آموز تیزهوش و بااستعداد را جدا کرد و بر روی آن ها کار کرد. درنتیجه هدف این مقاله، واکاوی سیاست گذاری آموزش و پرورش در توسعه مدارس استعدادهای درخشان و نمونه دولتی است. این تحقیق با استفاده از رویکرد کیفی –توصیفی و بر اساس مطالعات کتابخانه ای انجام شد.به منظورگردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. مصاحبه از اولیاء، دانش آموزان و معلمان مدارس تیزهوشان و نمونه دولتی انجام شد. اعتبار مصاحبه ها موردبررسی قرار گرفت به طوریکه 3 تحلیل گرمصاحبه ها را تجزیه وتحلیل کردند سپس در مورد تحلیل ها تصمیم گیری شد. نتایج نشان داد که دانش آموزان مدارس خاص رضایت، خلاقیت و کارآمدی بیشتری داشتند. به هرحال سیاست گذاری دولت، پس از فراز و نشیب به این سمت وسو کشیده شد که این مدارس باقی بمانند و فقط متوسطه اول این مدارس تا حدودی حذف شوند و از امتحان ورودی منع شده و مدارس نمونه دولتی به هیئت امنایی تبدیل شود. مدارس متوسطه دوم نمونه دولتی و تیزهوشان با آزمون مشترک و وزارت خانه ای کماکان به قوت خود باقی بماند و بنابراین سیاست گذاری سال 98 – 97 آموزش و پرورش بر این منوال است که مدارس متوسطه دوم مدارس خاص کماکان پابرجا باشند و با آزمون دانش آموزان وارد این مدارس شوند. آنچه این تحقیق کیفی و کتابخانه ای نشان داد این بود مدارس از همه لحاظ، مانند بهداشت و ایمنی، جو و محیط رقابتی مدرسه، امکانات، نیروی متخصص، دانش آموزان ممتاز و... بالاتر از مدارس دولتی هستند و میزان افسردگی دانش آموزان در مدارس خاص کمتر از مدارس عادی است و معمولا اولیا از هر راهی استفاده می کنند تا بتوانند دانش آموزان خود را در درجه اول در مدارس تیزهوشان و نمونه دولتی ثبت نام کنند و سیاست گذاری دولت در این زمینه درست انجام شده است. به طوری که سطح درک مردم و اعتماد آن ها به مدارس نمونه دولتی و سمپاد افزوده شده است

نویسندگان

طیبه مندعلی زاده

دانشجوی کارشناسی ارشد علوم تربیتی

زینب مندعلی زاده

استادیار مدیریت ورزشی دانشگاه اراک