بررسی باکتری پروبیوتیک بومی کشور (لاکتوباسیلوس پلانتاروم A7) و سوش پروبیوتیکی تجاری لاکتوکوکوس لاکتیس به عنوان سیستم های ایمونوادجوانتی برای ایمونوتراپی زیر زبانی تیپ 1 آلرژی

زمینه: ویژگی های منحصر بفرد باکتریهای پروبیوتیک به خصوص خوراکی بودن و قابلیت متعادل کنندگی سیستم ایمنی باعث شده تا امروزه این باکتریها از طرف مجامع علمی به شدت مورد توجه قرار گرفته و جهت تولید واکسنهای مخاطی زنده و همچنین به عنوان ادجوانت در ایمونوتراپی زیرزبانی استفاده شوند. اهداف: هدف از این تحقیق مطالعه قابلیت ادجوانتی و اثر بخشی سوش پروبیوتیک بومی کشور یعنی لاکتوباسیلوس پلانتاروم A7 و لاکتوکوکوس لاکتیس طبیعی و بیان کننده آلرژن نوترکیب rche a2 در افزایش کارایی ایمونوتراپی زیرزبانی جهت درمان آلرژی به گرده گیاه گنوپودیوم آلبوم می باشد.نوع مطالعه: مطالعه از نوع تحقیقات علوم پایه است روش مطالعه: برای انجام مطالعه، 40 عدد موش Balb/c در پنج گروه هشت تایی دسته بندی شدند. بعد از انجام مراحل حساس سازی با آلرژن chea2 نوترکیب، موشها از طریق داخل صفاقی و استنشاقی و تایید حساس شدن کلیه موشها، مراحل درمان گروهای مختلف موشی به صورت ذیل انجام شد و در نهایت بعد از یک مرحله مواجهه با آلرژن chea 2، از موشها خونگیری جهت اندازه گیری IgG1 و IgG2 بعمل آمد و در سپس موشها کشته شده و طحالشان کشت داده شد. بعد از 72 ساعت از سوپر ناتانت طحال تست های IL-10، IL-4، TGF-β، IFN-γ انجام شد.پروتکل درمان: گروه یک: درمان با 120 میکرولیتر PBSگروه 2: درمان با 100 میکرولیتر پروتئین r Che a2 به اضافه 20 میکرولیتر PBSگروه3: درمان با 20میکرولیتر سوسپانسیون باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم A7 حاوی 109cfu به اضافه 100میکرولیتر PBSگروه4: درمان با 20 میکرولیتر سوسپانسیون باکتری لاکتوباسیلوس به اضافه 100 میکرولیتر r Che a2گروه5: درمان با 20 میکرولیتر باکتری لاکتوکوکوس لاکتیس نوترکیب بیان کننده r Che a 2 به اضافه 100میکرولیترPBSیافته ها : میزان IL-4 و IL-10 در سوپ سلولی طحال در گروه کنترل (PBS) بالاتر از گروه های بود (p=0.000) و (p=0.008). میزان اینترفرون گاما در گروه درمانی با پروبیوتیک (p=0.009) و پروبیوتیک نوترکیب (p=0.003) در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بود. هر چند TGF-β در تمام گروه های درمانی افزایش یافته بود ولی این افزایش معنی دار نبود.IgG1در گروهای درمانی نسبت به گروهPBSکاهش یافته بود(p=0.000). IgG2aدر گروههای درمانی نسبت به گروه PBS افزایش یافته بود. (P=0.000)نتیجه گیری: هر چند بین گروه های درمانی تغییرات زیادی وجود ندارد اما نتایج نشان داد درمان با باکتری پروبیوتیک و ایمونوتراپی زیر زبانی با آلرژن باعث کاهش پاسخ های آلرژیک شد. همچنین درمان با لاکتوکوکوس لاکتیس وقتی فرم نوترکیب آن مورد استفاده قرار گرفت تاثیر بیشتری داشت نسبت به زمانی که فرم طبیعی باکتری پروبیوتیک استفاده شد.