نقش مدیران پرستاری درپیشگیری از سقوط بیماران سالمند

سقوط رویدادی است که طی آن بیمار بستری در بیمارستان به صورت تصادفی و غیرعمدی بر روی سطوح و یا کف سقوط می کند و ممکن است آسیب یا جراحت ناشی از آن روی بدن مشخص شود یا بدون علامت باشد. سقوط ممکن است از روی صندلی یا تخت، از روی سطح ناصاف، لغزنده، مرطوب، در زمان حرکت، در زمان فعالیت های بازتوانی و غیره اتفاق بیافتد.مدیران سطوح مختلف بیمارستان در قبال ارتقای سلامت بیمار و پیشگیری از بروز سوانح ناشی از کمبودهای ایمنی محیط و آموزش ناکافی کادر بالینی و غیر بالینی، بیمار و همراه بیمار مسیول می باشند و باید در زمینه برنامه ریزی منابع اعم از مالی، نیروی انسانی، تجهیزات و . . . با توجه به سطح مسیولیت و اختیارات اقدام نمایند. ازجمله نقش های مدیران پرستاری می توان به تشویق پرستاران به گزارش سقوط بدون جریمه وتنبیه، ارزیابی سقوط جهت شناسایی گلوگاههای خطر واقدام درجهت رفع آن، شناخت بیماران در معرض خطر سقوط و اجرای مداخلات مخصوص برای بیماران در معرض خطر، تهیه سناریو سقوط های اتفاق افتاده و ارایه آن به پرستاران جهت درس گیری از خطاها، برقراری ارتباط مناسب بین گروه های پزشکی، ارتباط با بیمارجهت افزایش آگاهی بیمار و خانواده به منظور کاهش موارد سقوط، مانیتورینگ و ثبت تمامی موارد سقوطT بررسی تمامی موارد وقایع ناگوار ناشی از سقوط و تحلیل ریشه ای آنها، شناخت نقشه مسیر بالینی بیماران، شناسایی عوامل خطر مثل عوامل محیطی، کمبود نور و روشنایی، سطح ناصاف لباس نامناسب، مبلمان نامطمین و بی ثبات اتاق ها، نبود دستگیره داخل حمام و دستشویی، عدم دسترسی آسان به تلفن و سیستم احضارپرستار کثیفی شیشه عینک، سیم و لوله های آزاد در مسیر عبور و مرور، خیس یا نمناک بودن کف، عدم استفاده از نرده کنارتخت، عدم استفاده ازهمراه، استفاده ناصحیح از وسایل کمک حرکتی بیمار شامل عصا، واکر، صندلی چرخ دار، نرده تخت و تعیین و اجرای خط مشی و رویه های پیشگیری از سقوط بیمار اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

سقوط ، مدیران ، سالمندان