اثربخشی روان درمانی مثبت نگر گروهی بر کاهش درماندگی روانشناختی مادران کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 387

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GSCONF01_038

تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1396

چکیده مقاله:

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر کاهش درماندگی روانشناختی مادران کودکان مبتلا به اختلالاوتیسم بود. تحقیق حاضر از ناع آزمایشی با طرح پیش آزمان- پس آزمان با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه مادران کودکان مبتلا بهاوتیسم مراجعه کننده به مرکز آموزش و توانبخشی کودکان اوتیسم اصفهان وابسته به خیریه معلولین ذهنی باوران حضرت زینب (س) شهر اصفهان در سال 1395 بود که از بین آنها 30 نفر به صورت تصادفی اننخاب شدند و در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه اضطراب و افسردگی (به عنوان مولفه های درماندگی روانشناختی) بوده و برای تحلیل نتایج از آزمون کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته ها نشان داد که تفاوت میانگین نمره درماندگی روانشناختی افسردگی و اضطراب) آزمودنی ها در دو گروه کنترل و آزمایش معنی دار بوده است. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که روان درمانی مثبت نگر تاثیر معنی داری بر میزان درماندگی روانشناختی آزمودنی ها داشته و توانسته است به صورت معنی داری این مشکلات روانشناختی مادران کودکان مبتلا به اوتیسم را کاهش دهد.

نویسندگان

سپیده فلاحیه

کارشناس ارشد مشاوره و راهنمایی، دانشگاه علوم و تحقیقات خمین، گروه مشاوره و راهنمایی، خمین، اراک