ارزیابی توانمندی های ژئومورفوتوریستی لندفرم های شهرستان تبریز با بهره گیری از روش پریرا

امروزه صنعت گردشگری بعنوان موتور محرک اقتصادی و صنعتی سودآور در جهان کنونی مطرح است و اغلب کشورها با توجه به منابع خود سعی در بهره گیری از مزایای آن می باشند. کشور ایران از کشورهاییست که به لحاظ دارا بودن جاذبه های توریستی متعدد و متنوع از شرایط بسیار مطلوبی برخوردار می باشد. شهرستان تبریز علاوه بر وجود جاذبه های گردشگری متنوع اعم از فرهنگی، طبیعی، اقتصادی و ... با توجه به موقعیت جغرافیایی، تعدد عوامل مورفوژنز، وضعیت توپوگرافی و شبکه های هیدرولوژی از جاذبه های زمین شناسی بسیاری برخوردار می باشد. پژوهش حاضر به شناسایی و ارزیابی هر کدام از ژئومورفوسایت های منتخب در این منطقه می باشد. روش تحقیق حاضر بر اساس مطالعات اسنادی و پیمایش های میدانی بوده و نهایتا بوسیله تجزیه و تحلیل داده های موجود بوسیله مدل پریرا به نتیجه گیری پرداخته است. نتایج حاصل از بررسی ها و محاسبات نشان داد که اغلب ژئومورفوسایت های منتخب محدوده مورد مطالعه از شرایط مناسبی جهت سرمایه گذاری برای گردشگری برخوردار می باشند. طبق محاسبات رشته کوه سهند با کسب امتیاز 13.78 و آبشار اسکندر با کسب امتیاز 8.37 بترتیب بالاترین و پایینترین امتیاز را در میان لندفرم های انتخاب شده کسب کرده اند. لندفرمهای با امتیاز بیشتر وضعیت مناسب تری را نسبت به سایرین جهت سرمایه گاری در ژئوتوریسم و تبدیل شدن به یک ژئوسایت گردشگری دارا می باشند. علت عمده کسب امتیاز پایین برخی از ژئومورفوسایت ها پایین بودن ارزش کاربردی، ارزش افزوده، نبود سرویس های پشتیبانی و دشواری دسترسی به آنها می باشد و کسب امتیاز پایین آنها دال بر بی اهمیت بودن با کم اهمیت بودن آنها در زمینه گردشگری نمی باشد. مسئولین، سازمان ها، مدیران آژانس ها و دست اندرکاران حوزه گردشگری می توانند با شناسایی کبمودها و نقاط ضعف این اماکن و بکارگیری خط مشی های لازم جهت رفع آنها، شرایط را جهت جذب بازدیدکنندگان فراهم آورده و موجب توسعه منطقه در ابعاد متفاوت شوند.

کلیدواژه ها:

تبریز ، پریرا ، گردشگری ، ژئوتوریسم ، ؤئومورفوسایت