مکانیابی فضای سبز

روند افزایش جمعیت در سالهای اخیر مشکلات و معضلات فراوانی را در اکثر شهرهای کشور بدنبال داشته است و کاربری فضای سبز به عنوان یکی از عناصر مهم و حیاتی است که دستخوش تغییرات زیادی شده و همواره در جهت تامین منافع کاربری های انتفاعی مورد بی مهری گرفته است. بعلاوه عدم سلسله مراتب کارکردی و عدم توجه به معیارهای مکان گزینی مطلوب پارکهای درون شهری در مناطق و نواحی، بازدهی پارکهای موجود را در سطح شهر به حداقل ممکن کاهش داده است.هدف از تحقیق بررسی وضعیت توزیع فضایی پارک ها، فضاهای سبز و باز موجود، به تفکیک مناطق سه گانه و همچنین تعیین محدوده عملکردی هر یک از انواع پارکها براساس شعاع دسترسی مفید. روش تحقیق توصیفی و با استفاده از داده های موجود و پیمایش میدانی توسط محقق بوده است.نتایج نشان می دهد که میزان برخورداری مناطق و نواحی شهر از پارکهای درون شهری متفاوت و همچنین ضعف شدیدی در پراکنش فضایی پارکها بخصوص در مقیاس واحد همسایگی می شود.

کلیدواژه ها:

فضای سبز عمومی ، پارکهای درون شهری ، سرانه فضای سبز