بررسی وضعیت زیست اقلیمی و معماری بومی شهر تهران

اقلیم از عناصر مهم محیطی است که ویژگیهای فیزیولوژیک بدن انسان مانند خلق و خو، رنگ پوست و سایر موارد را کنترل میکند. همچنین عملکرد سیستمهای عصبی، گردش خون و تنفس تا حدزیادی تحت تآثیر چهار عنصر اقلیمی درجه حرارت، رطوبت، تابشو باد میباشد که در این میان دما و رطوبت هوا از مهمترین عناصر اقلیمی کنترل کننده آسایش یا عدم آسایش اقلیمی انسان میباشد.از طرفی عناصر اقلیمی ذکر شده با عرض جغرافیایی محل و نیزارتفاع از سطح دریا مشخص میشود. تاثیر عناصر اقلیمی بر محیط- های مسکونی، یکی از موضوعات کاربردی آب و هوا شناسی است کهدر سالهای اخیر به منظور هماهنگسازی ساختمانها و محیطهای مسکونی با شرایط اقلیمی حاکم به آن از اهمیت ویژهای برخوردار است. هدف این مطالعه، شناخت ویژگیهای اقلیمی منطقه موردمطالعه و تاثیر آنها بر شکلگیری محیط مسکونی و معماری مناسب،که بتوان با استفاده از حداکثر نیروهای طبیعی شرایط آسایش انسان را فراهم آورد، میباشد. این مطالعه بر اساس شناخت وضعیت زیستاقلیمی شهر تهران و ارایه محدوه آسایش طبیعی بر اساس روش ماهونی و گیونی در طول سال صورت گرفته است. برای این منظور از دادههای ماهانه ایستگاه مهرآباد استفاده شده است. جهت محاسبهدمای تر از نرمافزار کلرادو استفاده شده و کلیه دماهای بکار گرفته شده و محاسبه شده برحسب درجه سیلسیوس میباشد. بر اساس نتایج حاصل از اجرای دو روش ماهونی و گیونی، شهر تهران دراقلیمی نیمه خشک و سرد قرار دارد که نیاز به تدابیر بکار گرفته شده برای مقابله با سرمای هوا بیش از تدابیر مقابله با گرما میباشد. بررسی شرایط زیست اقلیمی معماری سنتی شهر سنتی در شهرتهران نشان داد بسیاری از ویژگی های آن با پیشنهادات زیستاقلیمی ماهونی مطابقت دارد و در واقع خانههای سنتی شهر تهران در زمره معماریهای زیست اقلیمی این شهر میباشند.

کلیدواژه ها:

ماهونی ، گیونی ، منطقه آسایش ، وضعیت زیست اقلیمی ، تهران