آمایش سرزمین راهی به سوی تعادل نظام شهری

آمایش سرزمین یکی از مهم ترین راهبردهای رسیدن به توسعه پایدار است که هدف اساسی آن مدیریت و برنامه ریزی و توزیع فعالیت های اجتماعی، اقتصادی، جمعیتی و ظرفیت های آشکار و پنهان با توجه به تحولات و دگرگونی های زمان و نیاز است که عمدتابا دیدی دراز مدت و به منظور بهره برداری بهینه از امکانات وهمچنین هویدا کردن نقش و مسیولیت خاص هر منطقه براساستوانمندی ها و قابلیت های آن به طور هماهنگ با دیگر مناطق بکار می رود. که امروزه به علت مدیریت شهری نادرست و برخی عواملدیگر و تبعات حاصل از آن در شهر و بر روی اجتماع ،حضور وتدوین و ضرورت اجرای این نوع برنامه، پیش از پیش اهمیت می یابدچرا که ضوابط ناشی از آمایش ملی، مجموعه ای از چهارچوب، قواعد ومقررات است که رعایت آن به نوعی تعادل درنظام شهری منجرخواهد گشت.مقاله ی حاضر با تشریح مباحث مربوط به آمایشسرزمین با روش توصیفی-تحلیلی سعی در توجیه وجودی تعادل شهری در سایه ی تدوین قانونمند برنامه ی آمایش سرزمین دارد.