چینه شناسی سکانسی سازنده گدون در دو چاه آغاجاری 140 و منصوری 6 در حوزه دزفول جنوبی

در این پژوهش سازند گدون با سن بارمین - آپسین در دو منطقه فرو افتادگی دزفول (حوضه رسوبی زاگرس در جنوب غربی ایران) و در محل دو چاه آخاجاری 140 و منصوری شش مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از این مقاله ارائه یک تقسیم‌بندی جدید برای این سازند براساس چینه شناسی سکانسی می‌باشد. این پژوهش بر اساس مطالعه بر روی مقاطع نازک تهیه‌شده از خرده‌های حفاری بود چاه مزبور و نیز بررسی نمودارهای گاما ، نوترون و صوتی حاصل از حفاری چهار انجام شده است. براساس مطالعات پتروگرافی 6 میکروفاسیس در این سازند تشخیص داده شده‌اند که به ترتیب از محیط عمیق کم عمق شامل میکروفاسیس a (مارن دارای فرامینیفر پلاژیک ) میکروفاسیس b ( وکستون رسی با فرامینیفر پلاژیک ) میکروفاسیس c ( پکستون با کلسی اسفر و فرامینیفر پلاژیک ) میکروفاسیس e ( گلسنگ آهکی با فرامینیفر پلاژیک ) و میکروفاسیس f ( کوارتز وک ) می‌باشد. این گزاره‌ها در یک پلاتفرم کربناته و در سه سیر محیط سیر جزر و مدی ، فلات دریایی باز و محیط دریایی عمیق بر جای گذاشته شده است . نه در فرآیند دیاژنزی دولومیتی شدن می‌باشد فرآیندهای سیمانی شدن، کلسیتی شدن و تراکم در درجه اهمیت کمتری قرار دارد. براساس مطالعات چینه شناسی سپاسی سیستم تراکت های مختلفیدر سازند گدون شناسایی شده‌اند. قرین سازد و مرحله سطح آب پایین ( LST و SMW ) در دو مرحله سطح آب بالا ( HST ) در دو مرحله پیشروی ( TST ) تشخیص داده شده‌اند. همچنین دو مرز سکانس از نوع یک و دو نیز در سازند گدون مشخص و مجزا شده‌اند. در نهایت براساس مطالعات انجام شده تغییرات سطح آب دریا در زمان بارمین - آپسین در منطقه مورد مطالعه با تغییرات جهانی سطح آب دریا مقایسه شده و زیر نظر هماهنگی بین این دو مشاهده شده است.