پترولوژی و ژئوشیمی توده های ساب ولکانیک جلفا

منطقه ی مورد مطالعه در شمال غرب ایران و فاصله ی 125 کیلومتری شمال غرب تبریز و 5 کیلومتری جنوب شرق جلفا واقع شده است که از لحاظ زمین شناسی بخشی از زون البرز آذربایجان محسوب می شود. مورفولوژی خشن و شیب تند مخروط های آتشفشانی حاکی از ویسکوزیته ی بالای این دم هاست، استقرار توده های داسیتی در ارتباط با فاز کوهزایی آستیرین بوده و سن آنها به علت قطع شدن رسوبات میوسن توسط این واحد پلیوسن تخمین زده می شود. با توجه به مطالعات صحرایی و نتایج پتروگرافی، حجم اصلی سنگ های منطقه داسیتی و گرانودیوریتی بوده و بقیه سنگ ها شامل تراکی آندزیت در حاشیه ی داسیت ها می باشد. از لحاظ پتروگرافی سنگ های منطقه دارای بافت پورفیری با فنوکریست های پلاژیوکلاز (آندزین و الیگوکلاز)، بیوتیت و هورنبلند سودومورف و کوارتز در یک زمینه ی دانه ریز، بافت هیالوپورفیری، بافت میکرولیتی و گاهی جریانی می باشند. کانی های ثانویه در این سنگ ها عبارتند از کلریت، سریسیت و کلسیت، داسیت ها ماهیت متا آلومینوس تا پرآلومینوس داشته و در محدوده ی سری کالک آلکالن با پتاسیم متوسط تا بالا و در جایگاه تکتونیکی قوس های ماگمایی پس از تصادم قرار دارند. سنگ های منطقه غنی شدگی را در عناصر K, U, Th, Ba< Rb نشان می دهند که این امر می تواند در ارتباط با فرایند متاسوماتیسم گوشته یا آلایش پوسته ی قاره ای باشد. آنومالی منفی Nb, Ti در سنگ های منطقه تاثیر سیالات فرورانشی را بر منابع گوشته ای نشان می دهد.