بررسی چگونگی تغییرات تخلخل و عوامل کنترل کننده آن در توالیهای رسوبی

بررسی ارتباط بین تغییرات رخساره ای، چرخه های رسوبگذاری و واحدهای و واحدهای سکانسی با تغییرات خصوصیات سنگ ها (مانند تخلل، تراوایی و تغییرات ژئوشیمیایی) از مهمترین نوع مطالعات رسوب شناسی است. تا کنون مطالعات فراوانی جهت برقراری صحیح این ارتباط در واحدهای رسوبی انجام شده است. یکی از کاربردی ترین این روش ها واریوگرافی، مقیاس تغییرات توزیع فضایی داده های تخلخل در یکی از چاه های میدان گازی پارس جنوبی، مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا «واریوگران تجربی» داده ها محاسبه گردیده و سپس با استفاده از «برآورد واریوگرام» روند تغیرات پراش داده ها مشخص شده است. تغییرات پراش داده ها در سه بخش کاهش یافته نشان می دهد تغییرات تخلخل در این سه مقیاس نسبتا ثابت است. این بخش ها را «آستانه» (Sill) می نامند. واریوگرام تخلخل در این چاه حضور «آستانه» را با مقیاس های 60-80، 20-35 و 115-100 متر نشان می دهد. این سه مقیاس کاملا منطبق بر مقیاس سکانس های رده سوم و چهارم تعیین شده در چاه مورد مطالعه می باشد. این امر نشان می دهد که تغییرات تخلخل در مقیاس های مخزنی تحت کنترل تغییرات سکانسی است، این در حالی است که تغییرات این پارامتر در مقیاس های کوچکتر تحت کنترل فرایندهای ثانویه دیاژنزی می باشد. نتایج این مطالعه لزوم تلفیق نتایج حاصل از چینه نگاری سکانسی با حد تفکیک بالا را با مطالعات دیاژنزی جهت شناخت دقیق خصوصیات توالی های رسوبی نشان می دهد. بدیهی است که این روش بر روی سایر داده های عددی متوالی ماند تغییرات خصوصیات ژئوشیمیایی، تراوایی ولاگ های ژئوفیزیکی نیز قابل استفاده می باشد.