بررسی نقشه آاربردی ١:٢۵٠٠٠ زمین شناسی و ژئومورفولوژی بوشهر (هلیله تا بندرگاه )

منطقه مورد مطالعه در شرق شهرستان بوشهر بین 30 52 50 تا 00 00 51 طول جغرافیایی و 00 45 28 تا 30 52 28 عرض جغرافیایی قرار گرفته است. از نگاه جغرافیایی و ارتباط با پهنه های ساختاری،این ناحیه بخشی از حاشیه جنوب باختری کوه های زاگرس است که در جبهه کوهستانی این ارتفاعات و در کنار خلیج فارس قرار دارد. این منطقه بر اساس تقسیمات زمین شناسی ایران در زون ساختاری زاگرس چین خورده و زیر پهنه فروبار دزفول واقع شده است. گسیختگی کازرون به عنوان مرز جدا کننده زیر پهنه فارس از فروبار دزفول می باشد. با توجه به اینکه گسیختگی کازرون یک زون گسلی پهناور است؛ منطقه مورد مطالعه را گاها در زیر پهنه فارس ساحلی تقسیم بندی می آنند، اما با توجه به بازدیدهای میدانی صورت گرفته ،عدم وجود گنبدهای نمکی سری هرمز و همچنین بررسی نقشه عمق پی سنگ (علوی ، ٢٠٠٧ ) چنین به نظر می رسد که این منطقه بخشی از فروبار دزفول Dezful embayment است. عمده رسوبات تشکیل دهنده این بخش را رسوبات پهنه جزر و مدی تشکیل می دهند. وسعت آمی از منطقه بر روی رسوبات مارنی بخش لهبری از سازند آغاجاری قرار گرفته است؛ این بخش قدیمی ترین واحد رخنمون یافته در محدوده مورد مطالعه می باشد. البته با توجه به ماهیت مارنی و زود فرسا بودن، رخنمون نسبتا کمی در سطح دارد.

کلیدواژه ها:

بوشهر ، پهنه ساختاری ، فروبار دزفول ، پهنه جزر و مدی