تحلیل ساختارهای جوان منطقه باغمیشه تبریز

دشت تبریز در شمالغرب ایران و در پهنه ساختاری البرز- آذربایجان قرار دارد. منطقه مورد مطالعه در محدوده دشت تبریز و در شمالشرق و شرق شهر تبریز قرار دارد در این مطالعه ساختارهای جوان و گسلهای اصلی منطقه در برش هایی بر آنها برداشت شده و به نقشه کشیده شده است. در این راستا ٧٠ گسل مورب لغز با مولفه های شیبی نرمال و ۴ گسل معکوس برداشت شده است. با توجه به رخنمون های سطحی مشابه گسل های مورب لغز در دیگر مناطق دشت تبریز این گسل ها واجد مولفه های امتداد لغز نیز می باشند. در برش هایی بر گسل ها حرکات جنبشی آنها توسط ساختارهای چین کشسان ,فرابوم و فروبوم و Rollover برای گسلهای نرمال و ساختارهای تاقدیس فرادیوارهای و ناودیس فرودیوارهای و چین کشسان برای گسلهای معکوس مشخص شده است. تحلیل راستای گسلهای منطقه نشان میدهد که امتداد غالب گسلهای منطقه N10E ,N80E ,N15W میباشند. زمان آخرین فعالیت گسلهای موجود در منطقه بر مبنای فعالیت این گسلها در برشهایی از گسل ها و قطع شدگی رسوبات جوانتر ازمیوسن میانی میباشد گسلهای موجود در منطقه را میتوان با توجه به موقعیت فضایی و مولفه جابجایی امتدادی آنها با مدل ریدل توجیه نمود. با توجه به این مدل، گسل پی سنگی تبریز به عنوان گسل اصلی PDZ در نظر گرفته شده و بر این اساس گسلهای با امتدادهای N80E ،N10E و N15W به ترتیب بعنوان شکستگیهای مراتب P ،R و R گسل اصلی پی سنگی در پوشش رسوبی جوان تحلیل گردیده اند.

کلیدواژه ها:

دشت تبریز ، گسل تبریز ، گسل های مورب لغز ، گسلهای پیسنگی ، مدل ریدل