تحلیل توزیع فضایی پارک های شهری بر پایه سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: شهر نیشابور)

امروزه پارک های شهری نقش بسیار مهمی در گذراندن اوقات فراغت دارند. پارک های شهری بخشی از فضاهای سبز عمومی اند که علاوه بر دارا بودن جنبه های تفریحی و فرهنگی و زیست محیطی جنبه خدمات دهی به مناطق مختلف شهر را نیز دارند. واژه پارک های شهری کمتر از نیم قرن است که در ادبیات برنامه ریزی شهری جهان به کاربرده می شود. پارک ها وقتی که در کالبد شهری قرار می گیرد، گرایش سلسله مراتب شهری پیدا می ند و در مقیاس های متفاوتی در سطح شهر قرار می گیرند. بطوری ک ه همین تفاوت های سلسله مراتبی شهری در بین سرزمین های گوناگون و در فرهنگ های مختلف ابعاد متغیری از هنجارها و استانداردها را به دست می دهد. این تحقیق با رویکردی توصیفی تحلیلی و بهره گیری از نرم افزار ArcGIS انجام شده است. در این تحقیق ابتدا لایه های مربوطه ژئورفرنس و رقومی شده و سپس لایه ها وارد نرم افزار ArcGIS شده و این اطلاعات با برداشت های میدانی پارک ها تلفیق شد. سپس نتایج با استفاده از تحلیل های QQplot و spatial relation و دستورات moran’s تحلیل شده و در نهایت این تحلیل ها نشان می دهد که شهر نیشابور از لحاظ سرانه فضای سبز کمبود دارد و از آنجایی که پارک های این شهر در وضعیت موجود پراکندگی مناسبی دارد و بیشتر سطح شهر را پوشش داده اند، این کمبود کمتر به چشم می آید. در نهایت نیز در جهت بهبود عملکرد پارک های شهر نیشابور پیشنهادهایی ارائه شده است که به دلیل کمبود شدید سرانه فضای سبز احداث پارک های جدید ضروری و لازم می باشد.

کلیدواژه ها:

تحلیل فضایی ، فضای سبز شهری ، پارک ها ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، شهرنیشابور