تحلیلی بر تأثیر عوامل طبیعی در استقرار سکونتگاه های روستایی (مطالعه موردی: روستاهای بخش میزدج سفلی)

به طور کلی عوامل جغرافیایی به دو دسته عوامل طبیعی و انسانی تقسیم می گردند. مطالعات انجام گرفته نشان می دهد که ساختار استقرار ضمن تأثیر پذیری از ع وامل انسانی در ارتباط با عوامل طبیعی شکل گرفته اند و لازم است در تمامی ابعاد آن، به ویژه الگوهای توزیع فضایی آنها پژوهش صورت گیرد. به تبع این ضرورت، این پژوهش بر آن است تا با مطالعه و شناخت و تحلیل مکان های استقرار سکونتگاه های روستایی بخش میزدج سفلی از توابع چهامحال و بختیاری بپردازد. این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی- تحلیلی است و جهت جمع آوری اطلاعات آن از روش های اسنادی- میدانی استفاده شده است. در انجام این مطالعه ابتدا اطلاعات مورد نیاز در زمینه ی موضوع و منطقه جمع آوری، با استفاده از رایانه، تلفیق و ترکیب لایه ها صورت گرفته و نقش عوامل طبیعی مؤثر بر استقارر فضایی سکونتگاه های روستایی این بخش تحلیل و سپس به مهمترین عامل استقارر سکونتگاه های روستایی این بخش اشاره گردیده است. نتایج تحقیق نشان داد که استقرار سکونتگاه های بخش مورد مطالعه بیشتر تحت تأثیر عوامل طبیعی و بخصوص (ناهمواری، رودخانهها و منابع خاک) بوده است، به این صورت که روستاهای این بخش مناطقی را برای استقارر برگزیده اند که از نظر دسترسی به منابع آب و خاک و در امان ماندن از سیلابه ای فصلی بهترین موقعیت را داشته باشند.

کلیدواژه ها:

سکونتگاه های روستایی ، شهرستان فارسان ، بخش میزدج سفلی ، عوامل طبیعی ، مکان گزینی روستایی