برنامه ریزی توسعه گردشگری با تأکید بر عوامل رهبردی (SWOT) (مطالعه موردی: منطقه گلمانخانه ارومیه)

گردشگری صنعتی است که توسعه آن نیازمند شناخت و آگاهی کافی از مسائل و عوامل مؤثر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در هر منطقه است. شهر ارومیه در یک محیط بکر با منبع طبیعی سرشار در شال غربی ایران در کنار دریاچه لاجوردی به همین نام قرار دارد، و نزدیکی به کشورهای ترکیه، عراق و جمهوری خودمختار نخجوان می تواند با مدیریت و برنامه ریزی علمی به قطب توریستی مهمی در سطح منطقه تبدیل گردد و یکی از محورهای مهم گردشگری کشور باشد. از این رو، در این پژوهش که از روش توصیفی- تحلیلی بهره برده است، تلاش شده تا با بررسی و ارزیابی رویکردهای توسعه گردشگری در منطقه گلمانخانهارومیه با استفاده از مدل SWOT، امکان انتخاب بهترین راهکار مداخله در منطقه فراهم شود. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که این منطقه علی رغم برخورداری از ظرفیت تبدیل شدن به یک منطقه نمونه گردشگری، بحران دریاچه ارومیه، تعدد تصمیم گیران و مسائل م دیریتی، کمبود زیر ساخت ها و ضعف تبلیغات را به عنوان موانع اساسی در راه رسیدن به این هدف در مقابل خود دارد. با این حال، وجود زمینه اشتغال زایی، درآمد ارزی و سرمایه گذاری زیربنایی، مهمترین فرصت ها و وجود آثار تاریخی جاذبه های ورزشی- تفریحی و برخورداری از سواحل دریاچه و جذابیت های طبیعی به عنوان نقاط قوت و جاذب در ک نار امکان توسعه و ا صلاح نهادهای م دییتی، تقویت تبلیغات، تعامل و هم فکری بین مسئولان و سازمان های مرتبط با گردشگری و مردم و توسعه اکوتوریسم، از مهمترین رهیافت ها به منظور توسعه گردشگری این ناحیه تلقی می گردند.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، منطقه گلمانخانه ، ارومیه ، مدل SWOT