مرمت بافت های فسوده مسکونی (نمونه مورد مطالعه: محدوده گوسفند میدان قزوین)

فرسودگی کالبدی و عملکردی که در نتیجه ی تحولات به وجود آمده در عرصه های گوناگون زندگی شهری و عدم انطباق فضا با تحولاتف در بخش هایی از شهر پدیدار گشته، معضلاتی را در سطوح گوناگون جامعه شهری به وجود آورده است. در این میان عمده ترین مسئله در بافت های فرسوده مسکونی را می توانف کاهش ارزش های سکونتی و افزایش تقاضا به منظور خروج از بافت دانست. از سوی دیگر نوسازی در این محدده ها، عمدتاً با دید سودجویانه و بدون اعمال نظارت کافی صورت می پذیرد که مسائل متعددی را به همراه خواهد داشت. هدف از انجام این پزوهش بازشناسی عناصر عمده نیازمند طراحی در بافت های فرسوده مسکونی و بیان روند مناسب تهیه طرح به صورتی سازمان یافته، به منظور ارتقاء ارزش های سکونتی در بافت، می باشد. مقاله حاضر در پی آن است که بافت فرسوده گوسفند میدان قزوین را در این راستا مورد بررسی و طراحی قراردهد؛ بافتی مسکونی و فاقد عناصر واجد ارزش تاریخی که مشکلات کالبدی- بصری در ان به وضوح نمایان است. یافته های پژوهش که به روش توصیفی- مطالعه موردی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و مشاهده انجام پذیرفته است، راه مرکز- خدمات و مسکن را سه عنصر اساسی در مرمت بافت های فرسوده مسکونی می داند که در طراحی هر یک اصول خاصی را باید مد نظر قرار داد. روند طراحی شامل سلسله اقدامات فرایند طراحی می باشد که بهبود ابعاد فضایی را بر پایه سه عنصر مذکور و با تکیه بر مشارکت مردمی بالخص در اجرای طرح، ممکن می سازد.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، مرمت ، سکونت ، بافت مسکونی ، محدوده گوسفند میدان قزوین