مشارکت و حکمروایی شهری؛ تاریخچه، مسائل، راهکارها (نمونه موردی: محله قلعه آبکوه مشهد)

مشارکت مفهومی جدید نیست و از دیرباز انسان ها در ابتدایی ترین تعاملات خود با کاربرد این واژه سر و کار داشته اند. اما مشارکت به شکل امروزی آن را می توان بعد از جنگ جهانی دوم جستجو کرد، زمانی که کشورهای جنگ زده برای رفع بحران هایی که با آن دست و پنجه نرم می کردند این رویه را به عنوان اساس برنامه ریزی ها ی خود در نظر گرفتند که در برخی موارد مفید بود و در بسیاری موارد نیز به علت فهم ناقص و در نتیجه اجرای ناقص به نتایج مورد نظر خود نرسیدند. در ایران نیز برنامه ریزی مشارکتی چند سالی است که در قاموس لغات مدیران شهری وارد شده است لیکن به علت برخی مشکلات که در ذیل ذکر می شود هنوز ان طور که شایسته است دستاوردهای چشم گیی در این زمینه حاصل نشده است. در مقاله ی حاضر سعی شده است پارامترهای موجود در محله قلعه آبکوه مشهد که به عنوان نمونه موردی انتخاب شده است به طور کامل مورد بررسی قرار گیرد و برای حل معضلات و مشکلات موجود در این محله به برخی از راهکارها در زمینه برنامه ریزی مشارکتی اشاره شود.

کلیدواژه ها:

مدنیت ، حقوق شهروند ، مشارکت ، حکمروایی شهری ، تعامل اجتماعی