طراحی فضاها و مبلمان شهری در راستای پایداری شهری با تأکید بر سنگ فرش پیاده رو مطالعه موردی: محدوده ی چهارراه آبرسان- تقاطع شهید بهشتی (تبریز)

چشم انداز شهری یکی از مهمترین فرم های بصری است که ویژگی های یک شهر را منعکس می کند. یکی از مؤلفه های مهم در طراحی فضاها محوطه سازی و کف سازی آنهاست که تبیین کننده ی بستر فضای شهری و تمامی عناصر آن بوده و از این طریق از قدرت تأثیر گ ذاری عمده ای در درک رفتار فضایی استفاده کنندگان برخوردار است. ساکنین مجتمع های زیستی روزانه چندین بار برای دسترسی و کار در پیاده روهای شهر جابه جا می شوند، با این حال عابرین باید در ه نگام جابه جایی دچار مشکل و ناراحتی روحی نشوند. با توجه به اهمیت مسئله، پژوهش حاضر به کفپوش یا پیاده رو در شهر تبریز از آب رسان تا تقاطع شهید بهشتی اختصاص داده شده است. کفپوش این محدوده با توجه به استانداردهای کفپوش طراحی و ساخته نشده است. استحکام کافی ندارد و کفپوش محدوده عملکرد خاص خود را نمی تواند برای عابرین پیاده تأمین کند و با توجه به موانعی که بر سر راه عابران، سدمعبر می شود و معلولین هم دچار مشکل می شوند. روش تحقیق در این محدوده بر اسا مطالعات دست اول میدانی و اسنادی بوده و برای انجام تحلیل ها از نرم افزارهای SPSS و Excel استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

پیاده رو ، عابرین ، دسترسی ، استاندارد ، استحکام ، جنس ، عملکرد ، معلولین