اثر آب و هوا بر روی بیماری آسم در شهرستان قوچان (نمونه موردی: بیمارستان موسی بن جعفر)

آسم بیماری مزمن التهابی راه های تنفسی نسبتاً شایع می باشد که آلرژن های هوایی نقش مهمی در ایجاد و تشدید علایم بالینی بیماری آسم دارند که علایم آن به صورت سرفه، خس خس سینه و با شروع کمتر تنگی نفس می باشد. هدف از این تحقیق دست یابی به نقش آثرات آب و هوا بر روی بیماران آسمی می باشد برای دست یابی به اهداف این تحقیق از دوره آماری سه ساله (89-91) ایستگاه هواشناسی قوچان و بیمارستان موسی بن جعفر قوچان بهره گرفته شده است که نتایج حاصل از بررسی ها نشان می دهد که بین پائین آمدن درجه حرارت و تشدید بیماری آسم یک همبستگی مثبت وجود دارد روزهای یخبندان در این شهر از اواخر مهرماه شروع و تا اوایل اردیبهشت ادامه دارد و بیشترین شدت یخبندان در دی ماه می باشد. علاوه بر این با توجه به این که سرعت وزش بادحداکثر آن در ماه های اردیبهشت، فروردین، اسفند و آذر به ترتیب می باشد و پوشش گیاهی و درختان در طی فصل بهار گرده افشانی دارند و باد در این منطقه باعث ایجاد پراکندگی بیشتر گرده ها در محیط های اطراف می شود ا ین عوامل باعث شده بیشترین مراجعه کنندگان آسمی در دی ماه و اردیبهشت بیشتر شود. در این پژوهش از دو روش کتابخانه ای و میدانی ا ستفاده گردیده است. م حدوده این تحقیق شهرستان قوچان، بخشی از استان خراسان رضوی است که در بین م دار جغرافیایی 36 دقیقه تا 37 درجه و 40 دقیقه عرض شمالی از خط استوا و 58 درجه و 10 دقیقه تا 58 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، عوامل محیطی ، آسم ، آسایش ، انسان