نقش سرمایه گذاری در گردشگری شهری ایران

صنعت گردشگری در ایران دارای مزیت نسبی بسیار بالایی است که در صورت دستیابی به جایگاه شایسته خویش می تواند به رشد اقتصادی، بهبود اشتغال، افزایش رفاه اجتماعی، بهبود تراز پرداخت ها و موارد بسیار دیگری منجر گردد. به گفته دبیرکل سازمان جهانی گردشگری، در سال های اخیر خاورمیانه بیشترین رشد را در زمینه گردشگری داشته است، اما جایگاه ایران در بازار بزرگ گردشگری کمتر از کشورهای استونی، قبرس،اروگوئه و حتی کشور کوچک بحرین است و تنها در کمتر از یک درصد از بازار گردشگری جهان سهیم است. در تبیین برخی موانع و عوامل مؤثر بر توسعه صنعت گردشگری در ایران، باید به مسائلی توجه نمود که در این بین، عدم تمایل بخشی خصوصی به سرمایه گذاری و کم توجهی و کمبود سرمایه گذاری دولت در این صنعت بیش از سایر عوامل قابل تأمل و بررسی است. بررسی منافع و هزینه های اقتصادی گردشگری شهری و چگونگی مدیریت بازگشت سرمایه می تواند باعث تحقق اهداف متنوعی برای طراحان و مجریان اینامر باشد. با این بررسی ها می توان مسئولان و تصمیم گیران مختلف را از منافع سرمایه گذاری در توریج تسهیلات و تجهیزات گردشگری شهری مطلع نمود. در این مطالعه با استفاده از روش های اقتصاد سنجی و داده های سالانه سری زمانی 1377 تا 1388 به بررسی نقش و تأثیر سرمایه گذاری در صنعت گردشگری شهری برای توسعه پایدار پرداخته می شود. نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان می دهد که میان مخارج دولتی، شخصی، تجاری، و سرمایه گذاری فیزیکی با درآمد حاصل از گردشگری شهری ارتباط مستقیم وجود دارد. به طوری که یک درصد افزایش در مخارج دولتی، شخصی، تجاری و سرمایه گذاری فیزیکی در صنعت گردشگری، در کوتاه مدت به ترتیب 0/30، 0/29 و 0/15 درصد درآمد حاصل از گردشگری شهری را افزایش خواهد داد.

کلیدواژه ها:

گردشگری شهری ، سرمایه گذاری ، توسعه ، مدیریت ، مدل اقتصاد سنجی