بررسی ارتقای کیفی نمادهای اسلامی در شهر (نمونه موردی: حوزه مرکزی مشهد مقدس)

مشکلی که امروزه در اکثر شهرها وجود دارد تهی شدن فضاهای شهری از معنای واقعی است که باید به شهروندان القا نماید. طراحان شهری معنای نمادین فضاهای شهری را مورد غفلت قرار داده و این فضا در بهترین حالت محل تجمع مردم می باشد. فارغ از این که بتوانند معانی خاصی را از حوزه کالبدی، کارکردی خود به شهروندانالقا نمایند. از اثرات سوء این مشکل در شهر مقدس مشهد عدم وجود معانی اسلامی وشیعی در فضاهای شهری مهم این شهر است. در این پژوهش سعی بر آن است تا با بررسی مبانی نظری موجود در خصوص مفاهیم نماد و نشانه در شهر و ارتباط آن با مفاهیم اسلامی وشیعی نسبت به رابطه ی این دو اقدام نموده و معانی و نمادهای متضاد و مخالف با مفاهیم اسلامی و شیعی را شناسایی ن مائیم. سپس این یافته ها در حوزه مرکزی شهر مشهد به صورت عینی مورد بررسی قرار می گیرد. نتیجه مورد نظر از این پژوهش قوت بخش به وجوه نمادین فضاهای شهری مشهد و تقویت هویت اسلامی و شیعی آن باشد. از جمله مشکلات موجود پژوهش کمبود منابع مطالعاتی در خصوص نماد شناسی در حوزه شهر سازی است و همچنین منابع اینترنتی که در این حوزه تنها حالتی خبرگونه وتوصیفی از نمادهای کشورهای دیگر بدون توضیح معنایی دیگر بود و در حوزه شهرسازی مطالعات اندکی انجام شده بود که آن موارد هم گاهاً با اموری چون مجسمه سازی تخلط می شد.

کلیدواژه ها:

نمادهای فضاهای شهری ، مرکزیت شهری ، معنی شناسی فضاهای شهری ، نشانه شناسی ، فراماسونری ، نشانه ، نشانه شناسی شهری