نقش معماری اسلامی ایرانی در توسه صنعت گردشگری

ایران در طول تاریخ همواره یکی از مراکز اصلی هنر بوده است و سنت معماری اسلامی به عنوان مستقیم ترین تجلی فرهنگ ایران، سنتی که آثار و اسناد تاریخی آن امروز پیش از هر فرهنگ دیگر در دسترس ماست را مورد بحث قرار می دهد. این ارزشهای بی زمان معماری ایرانی مهمترین عامل در گردشگری فرهنگی به شمار می آید چرا که معماری هر قوم و ملتی برگرفته از محیط جغرافیایی آنان بوده و برای درک مفاهیم سنتی معماری و شهرسازی ایران باید دیدگاه خاص فرهنگی را که این مفاهیم در آن به وجود آمده است را دریافت. در این تحقیق به دنبال پاسخگویی به این سوال هستیم که معماری اسلامی ایران دارای چه ویژگی هایی است که موجب جذب گردشگری می گردد. با توجه به اینکه این رویکرد اسلامی ایرانی و معماری امروز بسیار کمرنگ دیده می شود به دنبال پیشنهادی هستیم که این رویکرد را در جهت توسعه صنعت گردشگری ارتقاء بخشیم. این تحقیق با هدف بر روی ارتباط میان معماری اسلامی ایرانی و گردشگری در بستر جغرافیای ایران به روش اسنادی و کتابخانه ای البته تحلیلی و توصیفی صورت پذیرفت و سعی بر این است که به چگونگی تأثیر این نوع معماری که در واقع مظهر تجلی عینی اندیشه های انسانا می باشد در جذب گردشگری بپردازیم. نتایج این تحقیق نشان می دهد که روش ها و راهکارهای مختلفی برای توسعه صنعت گردشگری از طریق ایجاد ارتباط با معماری ایرانی اسلامی وجود دارد که ما در این تحقیق به بررسی راهکارها و نمونه های موردی برای هر کدام از راهکارها می پردازیم.

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی اسلامی ، توسعه گردشگری ، ارتباط معماری و گردشگری ، گردشگری فرهنگی ، تغییر کاربری