تحلیلی بر تعیین راهبردهای بهینه جهت بهسازی و نوسازی بافت فرسوده با استفاده از استراتژی راهبردی SWOT (نمونه موردی: محله قطارچیان سنندج)

بافتهای فرسوده شهری که زمانی بر اساس الگوهای شهری و با تأثیر از شرایط اقتصادی- اجتماعی ساکنان و ویژگی های محیطی به وجود آمده اند، امروزه بر اثر گذشت زمان و تغییر در الگوهای فضایی ساخت و ساز، قابلیت زندگی را از دست داده اند و دارای مشکلات زیادی از لحاظ شرایط کالبدی، عبور و مرور، اقتصادی و اجتماعی برای زندگی امروزی است. برنامه های راهبردی با توجه به انعطاف پذیری و داشتن دید بلند مدت و تلفیق سطوح مختلف برنامه ریزی، در بهساز و نوسازی بافتهای فرسوده دارای اهمیت بسیاری است. این بافتها دارای توانها، نقاط قوت و فرصتهای زیادی هستند که بر اساس شناخت جامع و برنامه ریزی صحیح این نقاط، می توان راهبردهای بهینه ای جهت ساماندهی وضعیت موجود بافتهای فرسوده ارائه داد. در این مقاله بر اساس مدل SWOT نقاط قوت، ضعف و فرصتها و تهدیدهای موجود شناسایی شده و بر اساس طیف لیکرت نظرات کارشناسان و مسئولان مورد بررسی قرار گرفته و هر یک وزن خاصی بر اساس امتیاز کسب شده، به خود گرفته و سپس راهبردهای بهینه سازی و نوسازی بافت فرسوده محله قطارچیان سنندج به دست آمده اند. راهبردهای به دست آمده به عنوان راهنما و ملاک عمل بهسازی و نوسازی این محدوده جهت تصمیم گیری و اجرا ارائه شده اند. در نهایت این نتیچه حاصل شده است که محله قطارچیان سنندج، با دارا بودن فرصت هایی مانند، وجود بناهای تاریخی ثبت شده در سازمان میراث فرهنگی با وزن (0.0827)، داشتن دید مناسب مردم شهر سنندج به ساکنان بافت مرکزی با وزن (0.0742)، و وجود تأسیسات مناسب جهانگردی و گردشگری با وزن (0.0743) و دارا بودن قوت هایی مانند، بالابودن روابط رودررو و سرمایه اجتماعی با وزن (0.0674)، وجود راسته بازار مردوخ و بازارچه وکیل به عنوان محور اصلی با وزن (0.0659)، وجود میادین بازار و سایر مکان های با ارزش با وزن (0.0644)، دارای پتانسیل های بالقوه ای جهت بهسازی و نوسازی می باشد.

کلیدواژه ها:

راهبرد ، بهسازی ، نوسازی ، بافت فرسوده ، SWOT ، قطارچیان