ارزیابی موفقیت برنامه ریزی کاربری اراضی شهر اندیمشک

برنامه ریزی کاربری اراضی شهری، ساماندهی مکانی و فضایی فعالیت ها و عملکردهای شهری بر اساس خواست ها و نیازهای شهروندان است. برنامه ریزی کاربری اراضی شهری هسته اصلی برنامه ریزی شهری است و به واسطه اهمیت آن در ک لیه طرح های توسطعه شهری به تفصیل مورد بررسی و توجه قرار می گیرد. ارزیابی تحقق کاربری های شهری به خوبی نشان دهنده ی میزان موفقیت برنامه ریزی شهری و کارآیی طرح های تهیه شده است. هدف این مقاله بررسی موفقیت برنامه ریزی کاربری اراضی شهری شهر اندیمشک به عنوان یک شهر میان اندام با رشد سریع شهری در استان خوزستان است. رویکرد حاکم بر این پژوهش تحلیلی- تطبیقی و روش بکار رفته کمی است که در آن سرانه های کاربری های اراضی شهری در وضع پیشنهادی با وضع موجود شهر مقایسه شده است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که سطح همه ی کاربری ها در فاصله تهیه طرح تفصیل و طرح بازنگری طرح تفصیلی افزایش یافته و به جز کاربری های بهداشتی- درمانی و گردشگری سرانه ی همه کاربری ها حتی از میزان پیشنهادی نیز فراتر رفته است. اما مکان گزینی و افزایش سطوح کاربری ها منطبق با پیشنهادات طرح نبوده و این امر باعث پراکنده رویی جمعیت، فعالیت و گسترش شهری بدون برنامه شده است.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی شهری ، طرح های توسعه شهری ، ارزیابی ، تحقق پذیری ، سرانه پیشنهادی ، شهر اندیمشک