معماری و ا کوتوریسم پایدار در راستای توسعه پایدار (مطالعه موردی: دریاچه نئور استان اردبیل)

صنعت توریسم اکنون به عنوان صنعیت پویا باویژگی های توسعه مدارانه ی خود، بخش مهمی از فعالیت های تولید را در دو جهان «پیشرفته» و «روبه رشد» به خود اختصاص داده است. رشد این صنعت در هر کشور،نیاز به استراتژی مناسب و برنامه ریزی و مدیریت بالنده دارد. از سوی دیگر در خلال 15 سال ا خیر، ملاحظات زیست محیطی و شاخه های توسعه ی پایدار، همانند سایر صنایع، بر این صنعت مترتب شده است. در این بین از آنجا که گردشگری نوین در کشورهایی همجون جمهوری اسلامی ایران، رویکردهای متناسب با فرهنگ و حساسیت های اجتماعی خود را می طلبد، نوع جدیدی از گردشگی یعنی اکوتوریسم بر پایه توانمندی های محیطی و منابع طبیعی می تواند، به افزایش روند توسعه اقتصادی منجر شود. دریاچه نئور در 48 کیلومتری جنوب شرقی اردبیل و با مساحت 257 هکتار بزرگترین دریاچه آب شیرین استان است، بارندگی مناسب و وجود چشمه های فراوان سبب پایداری وضعیت دریاچه شده ضمن آنکه هوای مطبوع منطقه زمینه بسیار مناسبی برای جذب گردشگر خصوصاً در اوقات گرم سال را فراهم کرده است. علی رغم داشتن جاذبه های گردشگری و چشم ا ندازهای مناسب محیطی، متأسفانه تاکنون تسهیلات و امکانات خدماتی برای جذب گردشگر در این منطقه ایجاد نشده است، در این پژوهش با اتکا به مطالعات کتابخانه ای و سایت های الکترونیکی سعی شده است ویژگی ها و پتانسیل های اکوتوریسمی دریاجه نئور و لزوم ایجاد کمپینگهای اقامتی- خدماتی با اتکا به مفهوم معماری پایدار را بررسی کرده و در نهایت پیشنهاداتی برای طراحی کمپ هایی که با شرایط محیطی و اقلیمی بستر خود هماهنگ باشند را ارائه داده است.

کلیدواژه ها:

توریسم ، اکوتوریسم ، معماری ، توسعه پایدار ، دریاچه نئور