آشکار سازی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از روش طبقه بندی حداکثر احتمال و تکنیک های RS و GIS (مطالعه موردی: حوزه آبخیز باباولی سیاهکل)

براثر فعالیت های انسانی و پدیده های طبیعی چهره زمین همواره دستخوش تغییر می شود. در این میان استفاده از تکنولوژی سنجش از دور به عنوان بهترین وسیله برای آشکار سازی و ارزیابی تغییرات شناخته شده است چرا که با پیشرفت های انجام گرفته در این تکنولوژی و تولید تصاویر ماهواره ای با قدرت تفکیک طیفی و مکانی بالا و همچنین انواع تکنیکهای پردازش تصویر می توان تغییرات کاربری اراضی را برآورد نموده و نسبت به مدیریت آنها اقدام نمود. امروزه تصاویر سنجش از دور به عنوان جدیدترین اطلاعات در جهت مطالعه پوشش زمین و کاربری های اراضی شناخته شده است. این تصاویر به جهت ارائه اطلاعات به هنگام، تنوع اشکال، رقومی بودن و امکان پردازش در تیهه ی نقشه های کاربری اراضی از اهمیت بالایی برخوردارند. در تحقیق حاضر تغییرات کاربری اراضی حوضه آبخیز باباولی سیاهکل در یک دوره زمانی 13 ساله مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای انجام این تحقیق از تصاویر سال 2000 سنجنده +ETM ماهواره لندست 7 و همچنین تصاویر ماهواره لندست 8 استفاده شده است و پس از انجام اقدامات مورد نیاز در مرحله پیش پردازش، با روش طبقه بندی حداکثر احتمال تصاویر در محیط نرم افزار Arc GIS نقشه کاربری اراضی منطقه در سال های 2000 و 2013 بدست آمد که صحت سنجی نتایج با واقعیت های زمینی و بازدید میدانی گویای صحت کلی برابر 0/89 و 0/88 و ضریب کاپای برابر 0/88 و 0/87 در تصاویر +ETM سال 2000 و لندست 8 سال 2013 می باشد که قابل قبول بود.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، شناسایی تغییرات ، روش حداکثر احتمال ، باباولی سیاهکل