بررسی تطبیقی تجارب مداخله در بافت های فرسوده شهری در جهان با تأکید بر ایران

بررسی سیر تحول سیاست های مداخله در بافت های فرسوده به ویژه از قرن نوزدهم تا به امروز، نشانگر این است که نحوه مداخله و برخورد با این بافت ها در کشورهای مختلف، متفاوت است. در همین راستا نوشتار پیش رو، به ارائه و تبیین سیاست های برخورد با بافت های فرسده در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه پرداخته است تا بر این اساس رویکردهای برخورد با بافت های فرسوده و اثرات آنها، اصول مشترک بین کشورها و الگوها و شیوه های مناسب آنها شناسایی و نگرش و دیدگاه جامع تر و کامل تر حاصل آید و در نهایت با مقایسه راهبردهای مداخله در بافت های فرسوده در کشورهای توسعه یافته و ایران، مدل بهینه مداخله در بافت های فرسوده ایران ارائه شود. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی و تاریخی می باشد و ابزار گردآوری داده ها نیز اسنادی- کتابخانه ای بوده است. نتایج پژوهش بیانگر آنست که نوع مداخله در کشورهای در حال توسعه و به تبع آن کشور ما در اکثر موارد به صورت تقلید و الگوبرداری غیر خلاق از الگوهای کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی بوده است که این امر باعث شده است که جنبش احیاء و مرمت شهری در مراکز شهری این کشورها، هویت مشخصی را که مبتنی بر فلسفه و ا لگوهای معینی باشد، آشکار نکند. نتایج حاصل از مقایسه نمونه های موردی طرح های توسعه و راهکارهای مداخله در بافت های کهن شهری در کشورهای توسعه یافته و ایران نیز حاکی از وجود ا فتراق بین این شهرهاست که مهمترین افتراق را می توان حفاظت از مرکز سنتی شهر و حداقل تخریب و مداخله کالبدی در کشورهای توسعه یافته و تخریب و تعریض به عنوان اساسی برای مداخله کالبدی در ایران دانست.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده شهری ، بهسازی و نوسازی شهری ، تجارب بهسازی شهری