ساماندهی نقاط گردشگری در حاشیه رود- دره ها (نمونه موردی: رود- دره مرادبیگ، همدان)

توسعه صنعت گردشگری امروزه به یکی از مهمترین موضوعات مدیریتی شهرها و کشورها تبدیل شده است. ساختارهای طبیعی موجود در کالبد شهر، در بهبود کیفیت شهرها، ارتقای ارزش های زیبایی شناختی، اکولوژیکی و اجتماعی از اهمیت ویژه ای برخوردارند و بستری برای فعالیت های تفریحی و گردشگری ساکنان شهرها به شمار می روند. حاشیه و اطراف رودخانه ها از جمله فضاهای سبز شهرها هستند که به عنوان مکانهای تفرجی از زمان های دور مورد توجه شهروندان و گردشگران جهان بوده اند. رود دره مرادبیگ همدان از دیرباز محل تفریج و گردشگاه بوده است، لیکن تحت تأثیر وارد نمودن پسماند و ساخت و سازهای بی رویه در م حدوده ونبود یک برنامه ریزی منسجم و کارآمد در ارتباط با این فضای شهری و در نتیجه عدم توجه به قابلیت های زیست محیطی موجود باعث شده این محدوده شرایط نامطلوبی پیدا ک رده و طی سالیان کارایی و اثر بخشی لازم را برای تبدیل شدن به یک مرکز گردشگری از دست داده است. هدف این پژوهش بر حفاظت از محیط رود دره و باز زنده سازی آسیب های وارده بر منظر به منظور توسعه نقاط گردشگری در حاشیه آن می باشد. روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی است و حاصل مطالعه در قالب مدل SWOT ارائه شده است. با توجه به اهمیت رودخانه دره مرادبیک (به طول 18 کیلومتر و با دبی متوسط 250 لیتر در ثانیه) در تأمین آب مصرفی شهر همدان و ه مچنین تخلیله آلایندهای متعدد به آن، ارزیابی کیفی این رودخانه ضروری به نظر می رسد. نتایج مطالعه نشان می دهد که حفظ کاربری های فضای سبز، هویت بخشی به منطقه، ایجاد حس تعلق خاطر به فضا و مکان، بین ساکنان منطقه، توسعه فضاهای مکث و استراحت گاه، فعالیت های تفریحی و تفرجی عمومی در حاشیه رود دره ها، زیباسازی و نمادسازی در مسیرهای پیاده می توان از آلودگی این رودخانه جلوگیری نموده و بستر لازم را برای توسعه گردشگری پایدار فراهم نمود.

کلیدواژه ها:

رود ، دره ، نقاط گردشگری ، اکوتوریسم