شناسایی شدت فرسودگی بافت شهری با استفاده ازسیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) ومدل سلسله مراتبی (AHP)(مطالعه موردی: محدوده ی شرقی و غربی بافت فرسوده ی شهر جهرم)

بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری بخش اعظمی از سطح شهرهای کشور را تشکیل می دهد. آسیب پذیر بودن این بافت ها، مداخله جهت نوسازی این نوع بافت ها را بسیار زمان بر، پیچیده و حساس می نماید. لذا قبل از هر گونه اقدام در رابطه با بافت های فرسوده یک شهر، بایستی با استفاده از شاخص ها و معیارهایی، میزان فرسودگی مناطق مختلف شناسایی و سپس برای هر گونه اقدام و سرمایه گذاری، اولویت بندی شوند. هدف از این پژوهش، شناسایی شدت فرسودگی بافت فرسوده محدوده شرقی و غربی شهر جهرم، با استفاده از روش هم پوشانی (overlay) لایه های مربوطه، در سیستم (GIS) است. داده های مورد استفاده از بررسی های میدانی، نقشه ی کاربری اراضی و نگرش های کارشناسان و مهندسان شهرداری شهر جهرم فراهم آمده است. پس از آن میزان فرسودگی منطقه، با استفاده از (GIS) و بر اساس هر کدام از شاخص ها، مشخص می شود و در نهایت، کل لایه های مربوط به هر کدام از شاخص ها، در سیستم مذکور هم پوشانی(overlay) می گردند. نتیجه کار نشان داد که حدود 54 در صد از محدوده های مطالعاتی بافت فرسوده در اولویت اول فرسودگی از لحاظ شاخص های مورد بررسی می باشند. این مقدار در محدوده غربی به حدود 59 درصد و در محدوده شرقی در حدود 47 در صد می باشد، که نشان دهنده شدت بالای فرسودگی بافت مطالعاتی می باشد.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، مدل سلسله مراتبی (AHP) ، GIS ، محدوده شرقی و غربی ، شهر جهرم