درنگی بر برخی کاربردهای واژگانی خاص در ذخیره خوارزمشاهی

سید اسماعیل جرجانی پزشک نامی قرن ششم هجری است که آثار گرانقدری از او برجای مانده است که هم از ذخیره نظر علمی شایان توجه است و هم از جهت زبانی و ادبی درخور بررسی. یکی از این آثار، کتاب ارزشمند است که به نام سلطان خوارزم پدید آمده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی کاربردهای زبانی و خوارزمشاهی واژگانی ویژه در ذخیره خوارزمشاهی بوده تا مشخص گردد که گذشتگان ما حتی در نگارش متنهای علمی چگونه ضمن توجه به روانی و استواری متن، از زبان پارسی پاک بهره برده اند، بدین منظور این ویژگیها و کاربردها از لا به لای سطور و صفحات کتاب، استخراج گردیده و ضمن بیان معنی آنها، جملههایی از متن به عنوان شاهد مثال به دست داده شده و پاره ای از آنها در این مقاله کوتاه گنجانده شده است. شیوه پژوهش، روش مطالعه کتابخانهای و استخراج نمونه های قابل ذکر بوده است. در نتیجه، برخی از گوهرهای ناب کاربردی و واژگانی زبان، برجسته گشته که میتواند علاوه بر اینکه مورد استفاده پزشکان در تالیف و ترجمه کتابهای دانش پزشکی واقع شود، محل توجه زبانشناسان و اهل ادب نیز قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

جرجانی ، ذخیره خوارزمشاهی ، زبان ، واژه ها