روشهای مختلف مدیریتی برای بهبود کمیت و کیفیت روانابهای شهری
محل انتشار: ششمین همایش ملی جغرافیا و محیط زیست
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 415
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HAMYARCONF06_015
تاریخ نمایه سازی: 9 خرداد 1399
چکیده مقاله:
چنانچه تدابیر لازم برای استفاده درست و به موقع از باران به کار رود، میتواند در رفع نیازهای بشر بسیار موثر باشد. رواناب شهری یکی از نگرانیهای اصلی زیست محیطی برای جلوگیری از کاهش کیفیت منابع آب بوده و کنترل جریان ناشی از آن جزء دغدغه های مدیریت شهری محسوب میشود. نقش مسیلها در هدایت و انتقال آب جاری شده ناشی از بارندگی، به سمت رودخانه ها غیر قابل انکار بوده، که در صورت نادیده گرفتن شرایط مورفولوژیکی آن و دخل و تصرف در حریم آن، میتواند باعث به وجود آمدن خسارات مالی و جانی شود. مدیریت و کنترل آلودگی رواناب شهری نیاز به درک درست از ترکیبات رواناب، منابع آلاینده و آثار دارد. بار آلودگی منتقل شده در بسیاری از موارد مخصوصا0 بعد از اولین بارندگی در دوره گرما قابل مقایسه با فاضلاب شهری تصفیه شده نمی باشد و یکی از خطرناک ترین منابع الاینده میباشد. در هنگام بارش آلاینده هایی همچون مواد مغذی، فلزات سنگین، مواد آلی مانند هیدروکربنها و هیدروکربن های آروماتیک از سطح معابر، فضای سبز از سطح روسازی شسته و به آبهای پذیرنده تخلیه و یا داخل خاکهای کنار آنها نفوذ کرده و موجب آلوده شدن منابع آب و خاک میشود و ممکن است آثار زیست محیطی و اکولوژیکی پیچیدهای ایجاد کند. بهترین راهکارهای مدیریتی برای کمیت و کیفیت رواناب کاهش آلودگی از طریق کنترل منابع غیرنقطهای و کاهش پیک رواناب است. بهترین راهکارهای مدیریتی برای سیلاب میتوانند سازه ای و یا غیرسازه ای باشند. هدف راهکارهای غیرسازهای ارتقای کیفیت رواناب از طریق اعمال قوانین و برنامه های آموزشی است. راهکارهای سازهای، اقدامات فیزیکی و پروژه های اجرایی از قبیل حوضچه های خشک، جوی باغچه، ترانشه های نفوذ، سامانه ماند زیستی، بام سبز و روسازی نفوذپذیر هستند که با هدف کاهش اثرات رواناب سیلاب توسعه می یابند. برای رسیدن به اهداف مطلوب کاهش حجم دبی و میزان آلاینده های جریان در حوضه، اقدامات مدیریتی زیادی لازم است. علاوه بر روش های معمول تصفیه فاضلابهای آلوده به فلزات مانند ترکیب شیمیایی، انعقاد و لخته سازی، اسمز معکوس، اولترافیلتراسیون، الکترودیالیز، شناورسازی، تبادل یونی و فرآیندهای غشایی، امروزه روسازی نفوذپذیر یکی از روشهای نوین مدیریت شهری است که علاوه بر مزایای هیدرولوژیکی باعث بهبود کیفی رواناب نیز میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مسعود شاکرمی
استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه لرستان