بهره وری پایدار با هماهنگی استراتژیک در سازمان های بهداشتی و درمانی

تخصیص بهینه منابع محدود در جهت پاسخگویی به خواسته های نامحدود اصلی ترین موضوع مدیریتی در سازمان ها می باشد . سازمانهای بهداشتی و درمانی، بیمارستانها و سایر مراکز درمانی،نیزسازمانهایی هستند که بهواسطه تغییرات فراوان محیطی و فرهنگی در حوزه سلامت، در راستای ارتقای بهره وری نیازمند روشهای نوین مدیریتی میباشند . در عصر حاضر، مدیریت استراتژیک با برخورداری از تفکر استراتژیک، برنامهریزی استراتژیک و مدیریت تغییرات استراتژیک، مفیدترین شیوه مدیریت جهت اینگونه مراکز هست، بهشرط اینکه مدیران ارشد سازمانهای سلامت، دارای دانش و آگاهی علم مدیریت و تجارب عملی در حوزههای عملیاتی بهداشتی و درمانی باشند. تدوین برنامه استراتژیک مراکز درمانی یکی از گام های اولیه است که باید توسط مدیران و مسیولین و در بستر علمی برداشته شود . اگرچه تدوین استراتژی برای پیشبرد اهداف یک سازمان ضروری است ،اما آنچه مهمتر به نظر می رسد وجود هماهنگی بین عناصر سازمان و نیز استراتژی های مختلف آن است. هماهنگی فرآیندی است که طی آن همه بخش های تشکیل دهنده یک کل برای کسب هدف مشترک ، ترکیب میشوند. هماهنگی با مجموعه ای از ساز و کارهای ساختاری و رفتاری تحقق مییابد که برای مرتبط ساختن اجزای سازمان با یکدیگر به کار میروند و نیل به اهداف سازمانی را تسهیل میکنند. در این مقاله مروری که با استفاده از کلید واژه های مرتبط و پژوهش های به روز از منابع علمی معتبر تهیه گردیده است، مدل یکپارچه هماهنگی استراتژیک برای مدیران حوزه سلامت معرفی شده است تا بتوانند با درک و شناخت این مدل پایه های مدیریت استراتژیک را در مراکز درمانی خود نهادینه سازند.

کلیدواژه ها:

سازمان بهداشتی و درمانی ، مدل ، مدیریت استراتژیک ، هماهنگی استرتژیک